Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego J.S. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie skargi kasacyjnej J.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 czerwca 2007 r. sygn. akt II SA/Kr 1239/05 w sprawie ze skargi J.K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 16 września 2005 roku Nr: [...] w przedmiocie przekazania podania zgodnie z właściwością p o s t a n a w i a odmówić przyznania radcy prawnemu J.S. wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy
W skardze kasacyjnej z dnia 14 stycznia 2008 roku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 czerwca 2007 roku oddalającego skargę J.K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2005 roku Nr: [...] w przedmiocie przekazania podania zgodnie z właściwością pełnomocnik z urzędu J.K. - radca prawny J.S. zawarła wniosek o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego nieopłaconych przez stronę.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zmianami).
Stosownie do treści § 16 powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub części. Z brzmienia cytowanego unormowania wynika jednoznacznie, że złożenie takiego oświadczenia stanowi niezbędny wymóg warunkujący przyznanie kosztów, o które wnioskował pełnomocnik skarżącego.
Z treści skargi kasacyjnej wynika, że zgłaszając wniosek o zasądzenie kosztów pełnomocnik J.S. nie złożyła oświadczenia, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały zapłacone. Za takie oświadczenie nie można bowiem uznać sformułowanej przez radcę prawnego osnowy wniosku o "przyznanie radcy prawnemu ustanowionemu z urzędu kosztów zastępstwa prawnego nieopłaconych przez stronę". W tej materii aktualny pozostaje pogląd zawarty w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2005 roku, sygn. akt II FZ 625/05, iż nie jest wystarczające sformułowanie żądania przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Ocena czy żądanie zasądzenia wynagrodzenia od Skarbu Państwa jest uzasadnione uzależnione jest od złożenia oświadczenia, że koszty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Należy podnieść, że brak było podstaw do wezwania radcy prawnego do uzupełnienia wniosku w trybie art. 49 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, bowiem dyspozycja tego przepisu odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy pismo obarczone jest brakami formalnymi. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w uzasadnieniu postanowienia z dnia 14 października 1998 roku sygn. akt II CKN 687/98 niezłożenie przez pełnomocnika wskazanego oświadczenia nie stanowi braku formalnego pisma, lecz brak w zakresie uzasadnienia wniosku.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).