Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym; Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. B. na decyzję Kierownika Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] marca 2003 r., znak: [...] w przedmiocie rozszerzenia uprawnień kombatanckich postanawia: odrzucić sprzeciw skarżącego W. B. na postanowienie Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Kr 1267/03.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie postanowieniem z 7 lutego 2007 r. oddalił wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.
Odpis postanowienia, wraz ze stosownym pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia sprzeciwu, został doręczony skarżącemu w dniu 26 lutego 2007 r.
W dniu 14 stycznia 2013 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł sprzeciw od ww. postanowienia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia.
Prawomocnym postanowieniem tut. sądu z 20 marca 2013 r. wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu został odrzucony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 259 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r., póz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., od zarządzeń i postanowień referendarza sądowego w przedmiocie przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy strona może wnieść do właściwego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. Sprzeciw wniesiony po terminie oraz sprzeciw, którego braki formalne nie zostały uzupełnione sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym (§ 2).
W niniejszej sprawie, odpis postanowienia referendarza sądowego doręczono skarżącemu w dniu 26 lutego 2007 r. Termin do wniesienia sprzeciwu upłynął zatem w dniu 5 marca 2007 r. Dlatego też wniesienie sprzeciwu w dniu 14 stycznia 2013 r. nastąpiło z uchybieniem wskazanego wyżej terminu, przy czym termin nie został przywrócony.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 259 § 2 p.p.s.a. orzeczono jak w postanowieniu.