Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Łoboz po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L.B. , E.S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi L.B. , E.S. na uchwałę Rady Gminy Miechów z dnia 20 lipca 2016 r. Nr XX/303/2016 w sprawie wyrażenia zgody na poddzierżawienie części nieruchomości, stanowiącej własność Gminy Miechów postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na uchwałę Rady Gminy Miechów Nr XX/303/2016 z dnia 20 lipca 2016 r. w sprawie wyrażenia zgody na poddzierżawienie części nieruchomości, stanowiącej własność Gminy Miechów, L.B. oraz E.S. - zwane dalej skarżące, wniosły o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje.
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718) - dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Postanowienie, o którym wyżej mowa, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 p.p.s.a.).
Z przepisu tego wynika, że sąd może wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego uzależniając to od zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, albo w drodze egzekucji administracyjnej albo w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki.
"Niebezpieczeństwo" zaistnienia "znacznej szkody" i "trudnych do odwrócenia skutków" musi natomiast wynikać z racjonalnej oceny zakresu, zasad i trybu wykonania aktu w czasie zawisłości skargi w danej sprawie sądowoadministracyjnej.
Tym samym, aby ocena Sądu nastąpiła, zainicjowana złożonym wnioskiem o wstrzymanie, strona winna uzasadnić ten wniosek powołując się na określone okoliczności faktyczne, ewentualnie winna uprawdopodobnić możliwość ich wystąpienia działając we własnym interesie.
Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, strona ma obowiązek uprawdopodobnić istnienie konkretnych i obiektywnych okoliczności pozwalających przyjąć, że wstrzymanie wykonania aktu jest zasadne. Nie wystarcza jedynie złożenie wniosku, a nawet przytoczenie w jego uzasadnieniu okoliczności, które teoretycznie mogą pojawić się na etapie wykonania aktu. Należy mieć na uwadze również to, że Sąd nie bada zasadności samej skargi na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, a katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty (postanowienie NSA z dnia 3 listopada 2011 r., II OZ 1047/11, LEX nr 984678).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że skarżące wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały nie poparły żadnym uzasadnieniem, a tym samym nie przywołały żadnych okoliczności, które świadczyłyby o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Brak jest więc podstaw do uwzględnienia ich wniosku. Brak uzasadnienia wniosku stanowi, bowiem naruszenie obowiązku nałożonego na wnioskodawcę art. 61 § 3 p.p.s.a. wykazania okoliczności lub konkretnych zdarzeń przemawiających za wstrzymaniem wykonania aktu.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a.