Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 9 listopada 2009 r., nr [....] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy postanawia: odmówić przywrócenia terminu do usunięcia braków formalnych skargi
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 5 stycznia 2010 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie 33 egzemplarzy odpisów skargi poświadczonych za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanych w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie zostało doręczone skarżącemu 21 stycznia 2010 r.
W dniu [....] 2010 r. (data stempla pocztowego) skarżący reprezentowany przez adwokata wniósł o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych. Na uzasadnienie wniosku podano, że [....] 2010 r. skarżący za pośrednictwem swojego pracownika przekazał wezwanie sądu do uzupełnienia braków formalnych do kancelarii pełnomocnika w nieoznakowanej, zamkniętej kopercie. Pismo odebrał pracownik sekretariatu kancelarii, uznając że zawiera korespondencję prywatną. Z uwagi na fakt, że pracownik sekretariatu nie był uprawniony do otwierania prywatnych przesyłek adresowanych do pełnomocnika koperta nie została otwarta. Pełnomocnik od 25 stycznia 2010 r. do 1 lutego 2010 r. przebywał na urlopie wypoczynkowym i do otwarcia przesyłki doszło dopiero 1 lutego 2010 r. W ocenie wnioskodawcy powyższe okoliczności wskazują na brak winy w uchybieniu terminu. Do wniosku zostało dołączone pełnomocnictwo z 21 grudnia 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Krakowie zważył, co następuje: Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepisy art. 86 i art. 87 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz, 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. przewidują możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy i gdy uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jej winy w uchybieniu terminu oraz gdy wniosek o przywrócenie terminu zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i wraz z tym wnioskiem zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony.
Podstawowym kryterium przy rozpoznawaniu wniosku o przywrócenie terminu są okoliczności uprawdopodabniające brak winy w uchybieniu terminu. Zarówno w nauce prawa, jak i orzecznictwie sądowym przyjęte jest, iż wskazane kryterium jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej oraz, że uchybiony termin nie może zostać przywrócony, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminowi zalicza się z reguły: przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz", LexisNexis, Warszawa 2005, s. 333). Ponadto, przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminu, należy wziąć pod uwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub nie podjęciu przez nią działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 6 października 1998 r., sygn. akt II CKN 8/98, LEX nr 50679).