Kraków, dnia 27 marca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. F. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w [...] z dnia 7 listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego postanawia: stwierdzić swoją niewłaściwość i przekazać sprawę sądowi właściwemu - Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie
Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie decyzją z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] utrzymał mocy decyzję Prezydenta Miasta Rzeszowa z dnia [...] sierpnia 20117 r. o odmowie uchylenia decyzji Prezydenta z dnia [...] kwietnia 2017 r. w przedmiocie udzielenia Zarządowi Powiatu Rzeszowskiego pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzeń wodnych i szczególnego korzystania z wód w związku z realizacją inwestycji pn. "Rozbudowa drogi powiatowej [...] w miejscowości H. polegająca na budowie zatoki autobusowej po stronie lewej w km 9+650 wraz z przebudową zatoki autobusowej po stronie prawej w km 9+580 oraz przebudową drogi w km 9+453 - 9+753 wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, budowlami i urządzeniami budowlanymi".
Na tą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosła W. F. zarzucając naruszenie art. 127 ust. 7 pkt 4 i 5 Prawa wodnego oraz art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a. poprzez błędne uznanie, że postępowanie objęte decyzją Starosty z dnia 26 czerwca 2015 r. nie dotyczy interesu prawnego skarżącej, co spowodowało nieuprawnione przyjęcie, że skarżącej nie przysługuje status strony podczas, gdy skarżąca ma interes prawny w niniejszej sprawie, a także naruszenie art. 7, art. 77 i art. 107 § 3 K.p.a.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Sąd przed przystąpieniem do rozpoznania skargi w pierwszej kolejności zobowiązany jest zbadać swoją właściwość miejscową do jej rozpoznania, a dopiero w następstwie tego ustalenia ją rozpoznać, bądź przekazać według właściwości innemu sądowi administracyjnemu.
O właściwości miejscowej sądów administracyjnych stanowi art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r. poz. 1369, ze zm.) dalej: ustawa P.p.s.a., zgodnie z którym do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Stosownie do art. 59 § 1 P.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu.
W niniejszej sprawie kwestią mającą kluczowe znaczenie jest to, że ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne została uchylona i zastąpiona nowym aktem prawnym z dnia 29 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2017 r., poz. 1566). Nowe Prawo wodne powołało do życia Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie. W myśl art. 525 ust. 1 z dniem wejścia w życie ustawy: 1/ znosi się Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej; 2/ znosi się dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej. Natomiast tworzy się Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, zwane dalej "Wodami Polskimi" (vide art. 525 ust. 2). W skład Wód Polskich wchodzą następujące jednostki organizacyjne: 1/ Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Warszawie, 2 / regionalne zarządy gospodarki wodnej z siedzibami w Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Gliwicach, Krakowie, Lublinie, Poznaniu, Rzeszowie, Szczecinie, Warszawie i we Wrocławiu; 3/ zarządy zlewni; 4/ nadzory wodne (por. art. 239 ust. 3). Z kolei w myśl art. 534 ust. 5 Prawa wodnego z dniem wejścia w życie ustawy Wody Polskie przystępują do toczących się postępowań sądowych i administracyjnych, w których stronami są: 1/ Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, 2/ dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej, 3/ marszałkowie województw, 4/ kierownicy wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych - dotyczących spraw wynikających z przepisów ustawy uchylanej w art. 573. Reasumując w dniu wejścia w życie ustawy czyli z dniem 1 stycznia 2018 r. stosownie do treści art. Art. 534 ust. 5 Prawa wodnego właściwym organem stał się Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Rzeszowie. Wynikało to z faktu, że w myśl art. 239 Prawa wodnego Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie nie jest organem właściwym w niniejszej sprawie.
Z powyższego wynika, że organem właściwym miejscowo jest Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Rzeszowie występujący jako organ II instancji.
Skoro w tej sprawie właściwy jest Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Rzeszowie, którego siedzibą jest Rzeszów, a więc organ mający siedzibę na terenie województwa podkarpackiego, to w myśl § 1 pkt 11 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz.U. nr 72, poz. 652, ze zm.) dla obszaru województwa podkarpackiego właściwy jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie.
Z tych względów Sąd, na podstawie art. 59 § 1 w związku z art. 13 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.