Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącej T. S. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi T. S. i A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 8 września 2015 r., znak [...] w przedmiocie odmowy nakazania przywrócenia stanu poprzedniego wody na gruncie postanawia: oddalić wniosek o przywrócenie terminu.
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę wniesioną w niniejszej sprawie jako wniesioną po terminie. Odpis postanowienia doręczono skarżącej T. S. w dniu 4 stycznia 2016 r. wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia.
W terminie otwartym do wniesienia zażalenia tj. 11 stycznia 2016 r. T. S. złożyła wniosek o prawo pomocy, nie wniosła jednak zażalenia.
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2016 r. Sąd przyznał jej prawo pomocy w zakresie całkowitym, również w zakresie ustanowienia dla niej adwokata z urzędu. Odpis postanowienia T. S. odebrała 11 lutego 2016 r.
Zarządzeniem z dnia 2 lutego 2016 r. dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej wyznaczył dla T. S. pełnomocnika z urzędu w osobie adw. Z. D..
Pełnomocnik skarżącej z urzędu w dniu 9 marca 2016 r. (data nadania przesyłki poleconej) złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi z dnia 11 grudnia 2015 r. We wniosku wskazano, że pełnomocnik miał trudności w skontaktowaniu się ze skarżącą i dlatego nie było możliwe wniesienie zażalenia w ustawowym terminie tj. do dnia 12 lutego 2016 r. (pełnomocnik odebrał zarządzenie dziekana ORA z dnia 2 lutego 2016 w dniu 5 lutego 2016 r.). Uzyskanie od skarżącej dodatkowych informacji w zakresie okoliczności i przyczyn uchybienia terminu do wniesienia skargi było konieczne, a zatem brak tych informacji uniemożliwił pełnomocnikowi działanie. Jednocześnie zwrócono uwagę na zły stan zdrowia T. S., która leczyła się onkologicznie, cierpi na HCV, "większość czasu spędza w gabinetach lekarskich oraz jest często hospitalizowana". Do wniosku dołączono kopię kart informacyjnych leczenia szpitalnego z dni 7, 8 i 9 lutego 2016 r. - z przyjęć na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym z powodu [...], a także zaświadczenie, że T. S. pozostaje w stałych kontrolach Instytutu Onkologii po zdiagnozowaniu i teleradioterapii raka [...] w 2012 roku. Do wniosku dołączono również zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a." jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanawia o przywróceniu terminu. W myśl art. 87 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W niniejszej sprawie wniosek o przywrócenie terminu nie może zostać uwzględniony.
Przede wszystkim należy wskazać, że wbrew stanowisku pełnomocnika skarżącej termin do wniesienia zażalenia upływał w dniu 11 stycznia 2016 r., nie zaś jak wskazano we wniosku w dniu 12 lutego 2016 r. Nie ma bowiem przepisu, który wstrzymywałby bieg terminu do wniesienia zażalenia do czasu rozpoznania wniosku o prawo pomocy. W szczególności przepisem takim nie jest art. 177 § 3 p.p.s.a., który przewiduje jedynie, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia zawiadomienia pełnomocnika z urzędu o jego wyznaczeniu. Wyjątek ten jest uzasadniony tzw. przymusem adwokacko - radcowskim przy wnoszeniu skargi kasacyjnej. Ponieważ jednak wniesienia zażalenia przymus adwokacko - radcowski nie obejmuje, nie ma podstaw do stosowania art. 177 § 3 również w przypadku zażaleń, mimo treści art. 197 § 2 p.p.s.a., zgodnie z którym "Do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej, z wyłączeniem art. 185 § 2". Stosowanie odpowiednie oznacza stosowanie niektórych przepisów wprost, innych z modyfikacjami oraz niestosowanie pozostałych przepisów. W ocenie Sądu z uwagi na wskazany wyżej przymus adwokacko radcowski przy wnoszeniu skargi kasacyjnej, niewystępujący w przypadku wnoszenia zażalenia, odpowiednie stosowanie do zażalenia przepisów o skardze kasacyjnej będzie polegało na niestosowaniu przepis art. 177 § 3 p.p.s.a.
Nie ulega wątpliwości, że skarżąca T. S. uchybiła terminowi do wniesienia zażalenia, bowiem termin do jego wniesienia upływał w dniu 11 stycznia 2016 r., a zażalenie wpłynęło do WSA w Krakowie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu w dniu 9 marca 2016 r (data nadania ). Nie sposób jednak dopatrzeć się jakichkolwiek okoliczności uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu, skoro skarżąca w dniu 11 stycznia 2016 r. osobiście przedłożyła do akt sprawy wniosek o prawo pomocy. Skoro była w stanie dostarczyć to pismo procesowe, to nie można przyjąć, że z powodu choroby i ogólnego złego stanu zdrowia nie była w stanie wnieść innego pisma procesowego tj. środka zaskarżenia.
Wobec powyższego wniosek skarżącej T. S. o przywrócenie terminu należało oddalić na podstawie powołanych wyżej przepisów art. 86 i 87 p.p.s.a.