Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara - Dubiel po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. Ś. o przywrócenie terminu do złożenie wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia 27 czerwca 2017 r. w sprawie ze skargi J. C., E. L., D. Ś., G. Ś., J. Ś. i M. Ś. na decyzję Wojewody z dnia 19 września 2016 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wypłaty zwaloryzowanego odszkodowania postanawia oddalić wniosek o przywrócenie terminu.
Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę kasacyjną J. Ś. wniesioną od wydanego w sprawie wyroku z dnia 27 czerwca 2017 r. z uwagi na fakt, że nie została ona poprzedzona wnioskiem o doręczenie uzasadnienia pochodzącym od tego skarżącego. W postępowaniu przed sądem administracyjnym adwokat A. B. reprezentował sześciu skarżących: J. C., E. L., D. Ś., G. Ś., J. Ś. i M. Ś.. Jednakże wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 27 czerwca 2017 r. został złożony w imieniu pięciu ze skarżących tj. J. C., E. L., D. Ś., G. Ś. i M. Ś.. Wniosek nie został więc złożony imieniem skarżącego J. Ś., a mimo to skarżący ten został wskazany jako jednak z osób wnoszących skargę kasacyjną od wyroku.
W dniu 21 grudnia 2017 r. (data nadania przesyłki poleconej) do WSA wpłynął wniosek J. Ś. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku wraz z tym wnioskiem. Podniósł on, że żaden z przepisów prawa nie wymaga, aby we wniosku o uzasadnienie elementem obligatoryjnym było wymienienie wszystkich osób, w imieniu których działa pełnomocnik. Skoro bowiem w dotychczasowym postępowaniu występował w imieniu wszystkich /tj. 6 skarżących/ przedkładając na dowód tego udzielone mu przez nich pełnomocnictwa, z których żadne nie zostało wypowiedziane, to tym samym domniemywać należy, iż działa na rzecz wszystkich swoich Mocodawców. Brak wymienienia imienia i nazwiska któregokolwiek z nich, traktować zaś należy jedynie jako omyłkę pisarską i zwykłe ludzkie niedopatrzenie. Wszak nie może być tak, aby zbytni formalizm i rygoryzm /jak w przedmiotowym przypadku/ zamykał stronie dochodzącej swych praw możliwość kwestionowania, a co za tym idzie weryfikacji przez sąd wyższej instancji negatywnego dla niej rozstrzygnięcia.
Tym bardziej, iż na co należy zwrócić uwagę odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony, jak wskazano "skarżącym", bez szczegółowego wymienia danych osób których dotyczy. Zatem, czy właściwym jest, aby Sąd miał prawo stosować uproszczenia i domniemania, natomiast strona takowych prerogatyw była bezzasadnie pozbawiona.
Podniesiono również, że w sytuacji gdy pełnomocnik działa w imieniu kilku osób występujących jako strona, to otrzymuje tylko jeden odpis wyroku wraz z uzasadnieniem, nie zaś tyle odpisów ile osób reprezentuje. Co dodatkowo winno przemawiać za tym, że wniosek o uzasadnienie złożony przez pełnomocnika reprezentującego kilku mocodawców, świadczy o tym, iż działa w imieniu ich wszystkich. Jeśli natomiast Sąd powziął w tej kwestii wątpliwości mógł wszak wezwać owego pełnomocnika o uzupełnienie braków, poprzez wskazanie, w imieniu których ze skarżących działa, a tym samym czy podjęte przez niego działania dotyczą również skarżącego J. Ś..
Niezależnie od powyższego, jeśli nawet przyjmować należy w takich warunkach, iż pełnomocnik popełnił błąd, to błąd ten nie był zawiniony przez skarżącego, a w konsekwencji bez swojej winy nie mógł dochować terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia.