Kraków, dnia 8 kwietnia 2016r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2016r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. i D. M. o przywrócenie terminu do uzupełnienie braków formalnych skargi w sprawie ze skargi M. M. i D. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia 3 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec zamiaru wykonania robót budowlanych postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W przedmiotowej sprawie, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 22.12.2015 r. skarżąca M. M. została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi poprzez własnoręczne jej podpisanie w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało skarżącej skutecznie doręczone w dniu 16 stycznia 2016 r., a zatem termin do uzupełnienia braków upływał w dniu 23 stycznia 2016 roku. Skarżąca M. M. powyższego braku formalnego nie uzupełniła, w związku z czym postanowieniem z dnia 7 marca 2016r. jej skargę odrzucono. Z kolei wyrokiem z dnia 7 marca 2016r. Sąd oddalił skargę D. M..
Pismem złożonym w dniu 31 marca 2016r. M. M. i D. M. wnieśli o przywrócenie terminu do uzupełnienie braków formalnych skargi, wskazując, iż wezwanie do uzupełnienia braków skargi odebrał ich pracownik, lecz nie dostarczył im w odpowiednim terminie z powodu ich pobytu poza miejscem zamieszkania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270, określanej dalej p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu strona wnosi do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). W piśmie tym strona jest obowiązana uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminowi oraz dokonać czynności której nie dokonała w terminie (art. 87 § 2 i § 4 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie w ocenie Sądu we wniosku nie uprawdopodobniono braku winy M. M. w niezachowaniu terminu. Wskazane okoliczności mające wskazywać, że niezachowanie terminu wynika z przyczyn niezależnych nie zostały, w ocenie Sądu, w sposób wystarczający uprawdopodobnione, tak aby przyjąć, iż nie można było uniknąć niedochowania terminu.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż oceniając wystąpienie przesłanki braku winy w niezachowaniu terminu, sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2006 r. I SAB/Wa 78/05 Lex nr 192260). A zatem brak winy wyłączają okoliczności powodujące obiektywną i niezależną od strony niemożność zachowania terminu np. przerwa w komunikacji, nagła choroba strony, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar itp.
Uwzględnienie okoliczności, iż pracownik nie dostarczył w odpowiednim terminie wezwania Sądu, prowadziłby do uprzywilejowania w sprawie i możliwości wykorzystywana zaistniałej sytuacji do przedłużania sobie terminów dokonania czynności procesowych. Nadto jeśli strona jako adres do doręczeń podaje siedzibę firmy lub inny adres, pod którym może podjąć przesyłkę inna osoba np. pracownik to tym samym winna jako osoba należycie dbająca o własne sprawy, zapewnić odpowiedni sposób kontaktu i przekazywania przesyłek w celu zachowania wyznaczonego terminu.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a.