Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Starosty w przedmiocie sporządzenia uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 lutego 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 1768/09 oddalającego skargę M.P. , J.P.; i M.S. na decyzję Wojewody z dnia 2 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości postanawia: odmówić sporządzenia uzasadnienia wyroku
W dniu 15 lutego 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem do sprawy o sygn. akt II SA/Kr 1768/09 oddalił skargę M.P. , J.P. i M.S. na decyzję Wojewody z dnia [...] października 2009 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty z dnia [...] maja 2009 r. o odmowie zwrotu nieruchomości.
Starosta prowadził postępowanie I-instancyjne jako organ administracji.
Po wniesieniu skargi na decyzję Wojewody , zawiadomiono Starostę o terminie rozprawy przez Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie, wyznaczonej na dzień 15 lutego 2010 r.
W dniu 22 lutego 2010 r. Starosta złożył wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku zapadłego w tej sprawie w dniu 15 lutego 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienia wyroku nie sporządza sąd z urzędu. W takim przypadku sąd sporządza uzasadnienia wyroku tylko wówczas, gdy strona złoży wniosek z żądaniem sporządzenia uzasadnienia wyroku w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku.
Prawo do skutecznego złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku przysługuje tak stronom, jak i uczestnikom na prawach stron (art. 12 P.p.s.a.).
Starosta nie jest w tej sprawie stroną. Nie jest on bowiem ani skarżącym, ani jego decyzja nie została zaskarżona - zaskarżono decyzję Wojewody .
Zgodnie z art. 33 § 1 P.p.s.a. uczestnikiem na prawach strony jest ta osoba (podmiot), która brała udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi i zarazem wobec której wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego.
Jako uczestnik może się zgłosić osoba (podmiot), która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego oraz organizacja społeczna (art. 33 § 2 P.p.s.a.).
W tej sprawie Starosta nie dokonał zgłoszenia swojego udziału w postępowaniu sądowym. Nie jest on również organizacją społeczną.
Starosta nie brał również udziału w postępowaniu administracyjnym jako jego strona. Starosta w postępowaniu I-instancyjnym orzekał jako organ administracji.
Tym samym nie było podstaw do zawiadamiania Starosty o terminie rozprawy.
Wprawdzie w tej sprawie takie zawiadomienie zostało omyłkowo wysłane do Starosty , ale nie stanowiło ono przyznania temu organowi statusu uczestnika na prawach strony.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 października 2008 r., sygn. akt II GSK 422/08, opub. w LEX nr 497345 stwierdził, że "o statusie uczestnika postępowania sądowoadministracyjnego nie mogą przesądzać okoliczności faktyczne - faktyczny udział w postępowaniu sądowym. Legitymacja uczestnika musi mieć podstawę w przepisach prawa".
Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 21 maja 2008 r., sygn. akt II FZ 195/08, opub. w LEX nr 469813 stwierdził, że:
"1. Stosownie do art. 33 § 1 p.p.s.a. uprawnienie do bycia uczestnikiem postępowania sądowoadministracyjnego uzależnione zostało od istnienia interesu prawnego w sprawie. Interes prawny przejawia się w tym, że określony podmiot ma roszczenie o przyznanie mu uprawnienia lub zwolnienia z nałożonego obowiązku. Interes fiskalny (jako rodzaj interesu faktycznego) nie jest tożsamy z interesem prawnym, który swoje źródło musi mieć w konkretnym przepisie prawa materialnego. Nie jest takim przepisem art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, który wskazuje jedynie, że podatek od nieruchomości jest źródłem dochodów własnych gminy (nie tworzy natomiast po stronie gminy skonkretyzowanego roszczenia związanego z tym podatkiem).
2. Przyznanie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej (imperium), niezależnie od tego, czy nastąpiło to na mocy ustawy, czy też w drodze porozumienia, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego (nawet gdy taki istnieje) w trybie postępowania sądowoadministracyjnego. Wyznaczenie bowiem organowi samorządu terytorialnego roli organu administracji publicznej oznacza, iż broni on interesu jednostki samorządowej w formie właściwej dla organu prowadzącego postępowanie".
Przytoczone orzeczenia wyraźnie wskazują, że tylko wykazanie ingerencji zaskarżonym aktem administracyjnym w interes prawny danego podmiotu pozwala na uznanie go za uczestnika postępowania sądowoadministracyjnego.
Nie ma znaczenia jedynie formalne zawiadomienie o terminie rozprawy.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 141 § 3 P.p.s.a. w związku z art. 141 § 2 P.p.s.a. i art. 33 § 1 P.p.s.a. odmówił sporządzenia uzasadnienia wyroku, ponieważ Staroście jako wnioskodawcy nie przysługiwał status stron lub uczestnika na prawach strony w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie .
W związku z powyższym należało w drodze postanowienia, orzec jak w sentencji.