Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie NSA Stanisław Biernat AWSA Mariusz Kotulski (spr) Protokolant Grażyna Grzesiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2004 r. sprawy ze skargi A.C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2001r, Nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki postanawia skargę odrzucić.
Syg. akt II SA/Kr 2863/01
Uzasadnienie
Zgodnie z brzmieniem art. 97 § l ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1271 z późn. zm.) sprawy, w których skargi wniesione zostały do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem l stycznia 2004r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi.
Skarga A.C. (zwanego dalej skarżącym) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2001r., nr [...] wpłynęła do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie w dniu 28.09.2001r., a więc przed dniem 1 stycznia 2004r. W konsekwencji podlega rozpoznaniu zgodnie z wyżej wskazana zasadą.
Podstawową kwestią w przedmiotowej sprawie jest zagadnienie dopuszczalności wniesienia skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2001r., nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki. Zgodnie z brzmieniem art. 52 § l i 2 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W zaskarżonym postanowieniu Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2001r., nr [...] znajduje się wprawdzie pouczenie skierowane do strony postępowania, iż od tego postanowienia służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego - ośrodek Zamiejscowy w Krakowie, lecz pouczenie to jest błędne. Godzi ono w podstawową zasadę postępowania administracyjnego - zasadę dwuinstancyjności wyrażoną w art. 15 k.p.a. Nie można ograniczać stronom postępowania możliwości wniesienia środka zaskarżenia i dokonania kontroli aktu w trybie odwoławczym. Nie sposób także uzasadnić pozbawienia stron postępowania administracyjnego do kontroli aktu administracyjnego przez organ odwoławczy na zasadach ogólnych charakterem lub treścią takiego aktu. Taka niedopuszczalność musi wprost wynikać z regulacji ustawowej - to przepis ustawy, a nie decyzja organu wydana w indywidualnej sprawie może wyłączyć dopuszczalność odwoływania się. (por. uchwała 5 sędziów NSA z 19.05.2003r., sygn. OPK 31/02 - publ. M.Prawn. 2003/13/580). W przedmiotowej sprawie sytuacja taka nie zachodzi - brak postaw do stwierdzenia wyłączenia zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego. Zasadę ogólną wyrażoną w art.15 k.p.a. rozwija i precyzuje art.127 k.p.a. Wprawdzie art.127 kpa w § 3 reguluje szczególny tryb postępowania w stosunku do decyzji wydawanych w I instancji przez niektóre organy administracji publicznej, w tym samorządowe kolegia odwoławcze, lecz wskazany tam tryb postępowania ma właśnie "zastępować" podstawowy sposób weryfikacji aktów wydanych przez organy w I instancji, a nie go eliminować. Dlatego w przypadku wydania orzeczenia przez samorządowe kolegium odwoławcze w I instancji przysługuje stronom niezadowolonym z niego wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. A do takiego wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania odwoławczego.
Zgodnie z brzmieniem art. l 13 § 3 k.p.a. na postanowienie w sprawie sprostowania oczywistej omyłki służy zażalenie. W konsekwencji, gdy takie postanowienie wydał organ naczelny lub samorządowe kolegium odwoławcze, stosując art. 127 § 3 k.p.a. w związku z art.144 k.p.a., należy dojść do uzasadnionego przekonania, iż strona niezadowolona z rozstrzygnięcia winna je kwestionować w formie złożenia do takiego organu administracji publicznej wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Uznać zatem należy, iż skarżący nie wyczerpał środków zaskarżenia, przysługujących mu w toku postępowania administracyjnego z mocy art.127 k.p.a., przed wniesieniem skargi do Sądu.
Mając powyższe na uwadze, Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § l pkt 6 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270), który mówi, iż sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.