Kraków, dnia 3 września 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magda Froncisz po rozpoznaniu w dniu 3 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 14 stycznia 2019 r. znak [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sad Administracyjny w Krakowie postanowieniem z 12 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Kr 352/19, odrzucił skargę S. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 14 stycznia 2019 r. znak [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że skarga została wniesiona 22 lutego 2019 r., po upływie terminu do jej wniesienia, czyli po upływie trzydziestu dni liczonych od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie, co nastąpiło 21 stycznia 2019 r.
Odpis powyższego postanowienia z 12 kwietnia 2019 r. został doręczony skarżącemu dnia 24 kwietnia 2019 r.
Następnie skarżący w piśmie z 30 kwietnia 2019 r. (data nadania przesyłki pocztowej - 30 kwietnia 2019 r.) wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku przyznał, że faktycznie odbiór przesyłki nastąpił 21 stycznia 2019 r. Wskazał, że przesyłkę - pod nieobecność skarżącego - odebrała jego żona. Po powrocie skarżącego żona przekazała mu przesyłkę, błędnie podając datę odbioru jako 24 stycznia 2019 r. Dlatego skarżący był przekonany, że wnosząc skargę 22 lutego 2019 r. czyni to w terminie. Argumentował, że sprawa toczy się dłuższy czas i jest bardzo ważna, a przedmiotowy budynek niszczeje. Załączył oświadczenie żony wskazujące, że nieświadomie wprowadziła go w błąd co do daty odbioru postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302), dalej "P.p.s.a.", czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
Stosownie do art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu.
Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym (art. 86 § 2 P.p.s.a.).
W myśl art. 87 § 1 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.).
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4).
Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, przywrócenie terminu jest uwarunkowane łącznym spełnieniem wskazanych w nich przesłanek. Brak choćby jednej z nich uniemożliwia zaś przywrócenie terminu.
Przekładając powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że data 24 kwietnia 2019 r. (data otrzymania odpisu postanowienia odrzucającego skargę ze względu na jej spóźnione wniesienie) jest datą, w której zdaniem skarżącego ustała przyczyna uchybienia terminu do jej wniesienia, bowiem skarżący dowiedział się z tą chwilą o wniesieniu skargi z uchybieniem terminu. Zatem składając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w dniu 30 kwietnia 2019 r. dochowano powyższego siedmiodniowego terminu, co - biorąc pod uwagę, że skargę skarżący wniósł już uprzednio za pośrednictwem organu - umożliwiło merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu.