Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Renata Ranicka po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J.S. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 11 czerwca 2008 r. NR XLVI/568/08 w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych p o s t a n a w i a I. zwolnić skarżącego J.S. od kosztów sądowych; II. ustanowić dla skarżącego J.S. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w K
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek J.S. o zwolnieni od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, w sprawie skargi na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 11 czerwca 2008 r.
We wniosku skarżący oświadczył, iż prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jego miesięczny dochód z tytułu pobieranego świadczenia rentowego wynosi 1.05,721 zł .
Skarżący nie posiada żadnego majątku nieruchomego ani cennych rzeczy ruchomych.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, iż jest osobą schorowaną, niezdolną do samodzielnej egzystencji, potrzebującą pomocy osób trzecich. Skarżący jest ubogi, samotny. Ma niski miesięcznym dochód przeznaczany w całości na opłaty, zakup lekarstw oraz żywności.
Określił też miesięczne zobowiązania i stałe wydatki na łączna kwotę 1.051,72
Do wniosku skarżący dołączył następujące dokumenty: orzeczenie z dnia 30 kwietnia 2009 r. o ponownym ustaleniu stopnia niepełnosprawności, zaświadczenie z ZUS z dnia 7 kwietnia 2017 r. o wysokości pobieranego świadczenia rentowego, umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, potwierdzenie o wysokości opłata za mieszkanie i media,2 umowy zawartych kredytów konsumenckich, potwierdzenie opłaty rachunku za telefon.
W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym.
W przedmiotowej sprawie skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W ocenie orzekającego sytuacja majątkowa i rodzinna skarżącego - niski miesięczny dochód, który w całości przeznaczany jest na pokrycie kosztów utrzymania koniecznego, brak oszczędności i możliwości dodatkowego dochodu, uzasadnia decyzję o przyznaniu skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 243 § 1, art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ).