Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Dobosz Sędziowie WSA Wojciech Jakimowicz / spr. / Mariusz Kotulski Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2008 r. sprawy ze skargi M.W. i S.D. na uchwalę Rady Gminy T. z dnia [....] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na obszarze Gminy T.pomiędzy ulicą , , i w miejscowości K. postanawia skargę odrzucić
Skarżące M.W. i S.D wystąpiły w dniu[...] r. z wezwaniem do Rady Gminy T. o usunięcie naruszenia prawa dokonanego uchwałą nr [...]Rady Gminy T. z dnia [...] w sprawie zatwierdzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na obszarze Gminy T. pomiędzy ulicami[...], [...], [...] i[...] w miejscowości K. W wezwaniu tym wskazano, iż następuje ono na podstawie art. 52 § 4 ustawy Prawo o postępowaniu administracyjnym.
W aktach sprawy znajdują się również pisma M. W. i S.D. skierowane do Rady Gminy T., które wpłynęły do Urzędu Gminy T. w dniu [...] r. W pismach tych wnioskodawczynie nie zgadzają się na rozwiązania przyjęte w planie miejscowym uchwalonym uchwałą nr[...] Rady Gminy T. z dnia [....] r. dotyczące przebiegu drogi po nieruchomościach należących do wnioskodawczyń i domagają się "wniesienia poprawek do przestrzennego zagospodarowania" (pismo S. D.) i "uchylenia przedmiotowego planu" (pismo M.W.).
Stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
Mając na uwadze okoliczność, że formalnie wskazane wyżej pisma nie stanowią wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, jednakże treść tych pism jednoznacznie wskazuje, że obydwie wnioskodawczynie jako właścicielki działek nr [...] (własność S. D.) i [...] (własność M.W.) twierdzą, iż bezpodstawnie zostało naruszone ich prawo własności i domagają się w związku z tym takich działań Rady Gminy T., które usunęłyby to naruszenie, należy uznać, że pisma powyższe mają charakter wezwań do usunięcia naruszenia interesu prawnego wnioskodawczyń. O kwalifikacji danego pisma rozstrzyga bowiem jego treść, a nie forma.
Treść art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. oznacza, że w pierwszej kolejności obowiązkiem sądu jest zbadanie, czy wniesiona skarga podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny i czy spełnia wymogi formalne, do których w niniejszej sprawie zaliczyć należy: 1) zaskarżenie uchwały z zakresu administracji publicznej, 2) wcześniejsze bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, 3) zachowanie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego (dwa ostatnie punkty stanowią wymogi formalne dopuszczalności skargi).
Nie budzi wątpliwości w świetle jednolitego stanowiska i doktryny, że uchwała w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest uchwałą z zakresu administracji publicznej.
Skarżące dopełniły również wymogu bezskutecznego wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia. Jak jednak wynika z akt sprawy skarżące dwukrotnie występowały z wezwaniem do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia dokonanego w ich ocenie ustaleniami zaskarżonego planu, tj. wskazanymi wyżej pismami z dnia [...] 2007 r. (data wpływu na dziennik podawczy Urzędu Gminy T. - [...] 2007 r.) oraz pismem z dnia [...] 2008 r. (data wpływu na dziennik podawczy Urzędu Gminy T. - [...] 2008 r.). Istotne znaczenie z punktu widzenia skutków procesowych mają pierwsze wezwania, tj. wezwania z dnia [...] 2007 r. (data wpływu na dziennik podawczy - [...] 2007 r.). W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że "wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, określone w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, jest czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały jednokrotnie; następne pisma w tej samej sprawie, pochodzące od tego samego podmiotu, nie są wezwaniami w rozumieniu tego przepisu" (zob. postanowienie składu 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2002 r., OSA 2/02, publ. ONSA z 2003 r., nr 1, poz. 2). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie podziela także stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w postanowieniu z dnia 20 września 2006 r., II GSK/06 (publ. na stronie internetowej NSA), że "nie można traktować instytucji wezwania do usunięcia naruszenia prawnego jako czynności nie wywołującej żadnych skutków prawnych, która może być powtarzana bez ograniczeń. Taki pogląd pozbawiałby to działanie znaczenia prawnego, stanowiłby zaprzeczenie jego istoty i powodowałby destabilizację obrotu prawnego, zamiast poprawiać jego bezpieczeństwo. Powodowałoby to również uprzywilejowanie podmiotów wnoszących skargi na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2001, nr 142, poz. 1591 ze zm.) od podmiotów wnoszących skargi na innej podstawie". W konsekwencji dla ustalenia zachowania przez skarżące terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego znaczenie ma data wpływu pierwszego pisma zawierającego wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, tj. dzień [...]2007 r.