Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara - Dubiel po rozpoznaniu w dniu 24 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza z dnia [...] czerwca 2018 r. w sprawie ze skargi W. S. na decyzję samorzadowe Kolegium Odwoławcze w k. z dnia 1 lutego 2018 roku znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia 1. odrzucić wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza z dnia 1 czerwca 2018 r. 2. odrzucić sprzeciw.
Postanowieniem referendarza z dnia 1 czerwca 2018 r. W. S. została zwolniona od kosztów sądowych oraz oddalono jej wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu.
Odpis postanowienia z pouczeniem o sposobie i terminie zaskarżenia go sprzeciwem doręczono skarżącej w dniu 21 czerwca 2018 r., a zatem siedmiodniowy termin do wniesienia sprzeciwu upływał w dniu 28 czerwca 2018 r.
W dniu 9 sierpnia 2018 r. (data nadania przesyłki poleconej) skarżąca wniosła pismo, w którym poinformowała, że w dniu 26 czerwca 2018 r. przeszła udar, przebywała w szpitalu w dniach 26 czerwca - 2 lipca 2018 r., a przez następne 8 dni przebywała w ośrodku opiekuńczo - rehabilitacyjnym. Skarżąca podniosła, że korespondencja zawierająca postanowienie referendarza "zagubiła się", w związku z czym wniosła o ponowne jej doręczenie oraz o przywrócenie terminu. Następnie skarżąca wniosła o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie adwokata z urzędu z uwagi na pogorszony stan zdrowia po udarze.
W kolejnym piśmie - datowanym na 6 września 2018 r. skarżąca rozwinęła argumentację dotyczącą swojego stanu zdrowia.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) - dalej "p.p.s.a." - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast art. 88 p.p.s.a. stanowi, że spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości, że w dacie, kiedy upływał termin do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza tj. w dniu 28 czerwca 2018 r. skarżąca od dwóch dni przebywała w szpitalu - co bez wątpienia może być uznane za niezawinioną przyczynę uchybienia terminu. Szpital opuściła w dniu 2 lipca 2018 r. i jeszcze przez 8 dni przebywała w ośrodku opiekuńczo - rehabilitacyjnym. Można przyjąć, że również w tym okresie w sposób niezawiniony nie była w stanie dochować terminu do wniesienia sprzeciwu. Zakłady lecznicze skarżąca opuściła jednak 10 lipca 2018 r. i zdaniem Sądu to od tej daty rozpoczął bieg siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Upływał on 17 lipca 2018 r. Tymczasem wniosek o przywrócenie terminu skarżąca złożyła w dniu 9 sierpnia 2018 r. - a więc znacznie po upływie terminu do jego wniesienia.
Skarżąca jako przyczynę uchybienia terminu wskazuje fakt, że przesyłka "zagubiła się" i wnosi o kolejne przesłanie postanowienia referendarza. Odnosząc się do tej kwestii trzeba w pierwszej kolejności wskazać, że doręczenie przesyłki zawierającej postanowienie referendarza nastąpiło do rąk dorosłego domownika (córki L. K.) - w trybie art. 72 § 1 p.p.s.a. - w dniu 21 czerwca 2018 r. Od tego też dnia rozpoczął bieg do wniesienia sprzeciwu, który bezskutecznie upłynął 28 czerwca 2018 r. Nie jest możliwe ponowne doręczenie postanowienia ze skutkiem ponownego otwarcia się terminu do jego zaskarżenia. Z kolei zagubienie przesyłki zawierającej skarżone postanowienie nie może zostać zakwalifikowane jako niezawiniona przyczyna uchybienia terminu.
Wobec powyższego należało wniosek o przywrócenie terminu odrzucić jako spóźniony - na podstawie art. 88 p.p.s.a.
We wniesionych pismach strona skarżąca nie wskazała wprawdzie wprost, że wnosi sprzeciw od postanowienia referendarza, niemniej jednak z ich treści jednoznacznie wynika, że domaga się przyznania prawa pomocy w stopniu szerszym niż uczynił to referendarz. Na tej podstawie Sąd przyjął, że pismo z dnia 9 sierpnia 2018 r. zawiera również sprzeciw od postanowienia referendarza. Jak już wcześniej wspomniano termin do wniesienia tego środka zaskarżenia upłynął bezskutecznie w dniu 28 czerwca 2018 r., a przywrócenie terminu nie nastąpiło. Dlatego też sprzeciw jako wniesiony po terminie podlegał odrzuceniu na podstawie art. 259 § 2 p.p.s.a., zgodnie z którym sprzeciw wniesiony po terminie sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.