Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2012 r. z urzędu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 8 kwietnia 1998 r., znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia: sprostować postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 marca 2012 r. sygn. II SA/Kr 1189/98 w ten sposób, że: w sentencji postanowienia w dziewiątym wersie liczonym od góry zamiast słowa "Ś. " wpisać "Ś. ".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 26 marca 2012 r. podjął zawieszone postępowanie sądowe. W sentencji postanowienia mylnie wpisano jako stronę skarżącą K.S. zamiast prawidłowego nazwiska K.S. .
W myśl przepisu art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., sąd może z urzędu w wyroku sprostować niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Art. 166 P.p.s.a. nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów o wyrokach do postanowień. Jak wynika z przepisu sprostowaniu podlegają wyłącznie niedokładności, błędy pisarskie, rachunkowe oraz inne oczywiste pomyłki. Wszystkie opisane w przepisie nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny. Oczywistość wadliwości może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak też z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2009, wyd. III.). W doktrynie podnosi się, że sprostowanie nie może prowadzić do zmiany rozstrzygnięcia.
Należy podnieść, że sprostowanie niedokładności może obejmować właściwe oznaczenie stron czy też dokładne wymienienie podmiotów postępowania lub pełnej ich nazwy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 1998 r., sygn. akt II CKN 817/97, opub. w OSNC 1999, nr 1, poz. 16). Taka sytuacja zachodzi w przedmiotowej sprawie, bowiem sąd omyłkowo jako stronę skarżącą wpisał K.S. , zamiast prawidłowego oznaczenia K.S. Błąd wynikał z automatycznego poprawiania przez program komputerowy nazwiska Ś. na Ś.
Zdaniem Sądu nie zachodzą żadne wątpliwości co do oczywistości powyższej omyłki, gdyż z akt sprawy wynika, że stroną postępowania jest K.S. , która po tym nazwiskiem została także zawiadomiona o terminie rozprawy i pod tym nazwiskiem doręczono jej postanowienie z 26 marca 2012 r. Zatem postanowienie z dnia 26 marca 2012 r. podlega sprostowaniu w sposób opisany w sentencji.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie przepisów powołanych w uzasadnieniu.