Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 3 lutego 2010 r., znak [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa po wznowieniu postępowania postanawia: odmówić sporządzenia uzasadnienia wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. na wniosek Prezydenta Miasta K.
Decyzją z dnia 5 grudnia 2005 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] stwierdziło nieważność, wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz wykańczaniu budynków i nadbudowie budynków, decyzji Kierownika Wydziału Gospodarki Komunalnej Urzędu Dzielnicowego [...] z dnia 5 listopada 1986 r. nr [...] o przejęciu na własność Skarbu Państwa nieruchomości położonej w K. obejmującej parcelę l. kat. [...] zabudowaną budynkiem mieszkalnym przy ul. [...] i orzekającej o przyznaniu M. P. E. odszkodowania w kwocie 6541558 zł.
Decyzją z dnia 19 kwietnia 2006 r., po ponowny rozpoznaniu sprawy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy własną decyzję z 5 grudnia 2005 r.
Postanowieniem z dnia 27 października 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę Gminy Miasta K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 kwietnia 2006 r.
W uzasadnieniu postanowienia Wojewódzki Sąd Administracyjny podał co następuje:
Decyzja o przejęciu własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa wydana została na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz o wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków. Zgodnie z przepisami tej ustawy orzeczenie o przejęciu nieruchomości na własność Państwa wydawał organ do spraw gospodarki mieszkaniowej prezydium powiatowej (miejskiej miasta stanowiącego powiat, dzielnicowej miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej.
W dniu 17 czerwca 1984 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego (Dz.U.88.19.130 - t.j.), stanowiąca w przepisie art. 24 ust. 1, iż do rad narodowych i ich organów należą wszystkie sprawy dotyczące rozwoju terenu, zaspokajania potrzeb ludności, a także inne sprawy z zakresu władzy i administracji państwowej nie zastrzeżone ustawowo na rzecz innych organów. W art. 27 stanowiła ona, że do właściwości miejskich rad narodowych należą w szczególności sprawy: gospodarki mieszkaniowej, w tym budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury społecznej, wytyczania kierunków ich rozwoju, programowania i stwarzania warunków ich realizacji, utrzymania i eksploatacji zasobów mieszkaniowych, czynszów najmu za lokale, szczególnego trybu najmu lokali i budynków, napraw i remontów budynków oraz zarządu budynkami mieszkalnymi pozostającymi w gestii rad narodowych, jak i zbiorowego ogrzewania budynków (pkt 1). Wedle przepisów art. 125 ust. 1 i 2 tej ustawy naczelnicy dzielnic są terenowymi organami administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego.
Przepis art. 137 ust.1 ustawy brzmiał: terenowymi organami administracji państwowej o właściwości szczególnej są:
1) w województwach - kierownicy wydziałów oraz innych równorzędnych komórek organizacyjnych urzędów wojewódzkich,
2) w miastach, gminach i dzielnicach, z zastrzeżeniem ust. 3 - kierownicy wydziałów urzędów miejskich, gmin i dzielnicowych.
2 ustępu drugiego tego przepisu wynika, że kierownicy wydziałów urzędów dzielnicowych byli terenowymi organami administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia podstawowego.