Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012 r. z urzędu na posiedzeniu niejawnym zażalenia A. T. na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Kr 690/12 w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego postanawia umorzyć postępowanie sądowe w zakresie objętym zażaleniem A. T. na zarządzenie z dnia 7 maja 2012 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego
Zarządzeniem z dnia 7 maja 2012 r. Przewodnicząca Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wezwała do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 200 zł. Z zachowaniem terminu 7 dni od tego zarządzenia zostało wniesione zażalenie przez A. T., skutecznie podpisane na wezwanie Sądu. W zażaleniu tym skarżąca podniosła, że kwota wpisu jest dla niej krzywdząca. Jednocześnie wraz z zażaleniem został złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Krakowie postanowieniem z dnia 21 września 2012 r. zwolnił skarżącą A. T. od ponoszenia kosztów sądowych.
W tym stanie sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zwrócił się do skarżącej, czy nadal podtrzymuje swoje zażalenie na zarządzenie w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego.
Skarżąca w piśmie z dnia 8 listopada 2012 r. oświadczyła, że w związku z udzieleniem jej zwolnienia, nie podtrzymuje swojego zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Oświadczenie skarżącej A. T. z dnia 8 listopada 2012 r. o braku podtrzymania wniesionego uprzednio zażalenia Sąd potraktował jako jego cofnięcie. Skarżąca bowiem wyraźnie zrezygnowała z popierania wniesionego zażalenia na zarządzenie wzywające ją do uiszczenia wpisu sądowego, z tego powodu, że została zwolniona z tego obowiązku. Tym samym wprawdzie skarżąca nie użyła słowa "cofnięcie" zażalenia, ale w kontekście jej pisma z dnia 8 listopada 2012 r. nie ulega wątpliwości, że właśnie brak podtrzymania zażalenia stanowi jego cofniecie.
Zgodnie z art. 60 w związku z art. 198 oraz art. 197 § 2 i art. 189 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", strona skarżąca może cofnąć także zażalenie.
W rozpatrywanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że cofnięcie zażalenia nie spowoduje naruszenia art. 60 P.p.s.a. Wpadkowe postępowanie wywołanie wniesieniem przez skarżącą zażalenia na zarządzenie wzywające do uiszczenia wpisu sądowego dotyczy tylko kwestii tego wpisu. Skoro skarżąca została zwolniona z obowiązku jego ponoszenia i oświadczyła, że w istocie cofa to zażalenie, to nie ma żadnych podstaw do merytorycznego badania zasadności nałożenia na skarżącą obowiązku fiskalnego, który został późniejszym postanowieniem uchylony.
Taka zaś sytuacja oznacza, że bezprzedmiotowym stało się postępowanie sądowe wywołane wniesieniem zażalenia, co z kolei nakłada obowiązek umorzenia tylko w tym zakresie postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Stosownie bowiem do art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, także wówczas, gdy strona skarżąca skutecznie cofnęła środek zaskarżenia.
Mając powyższe na uwadze należało, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzec jak w sentencji postanowienia i umorzyć postępowanie w przedmiocie nałożenia na skarżącą obowiązku uiszczenia wpisu sądowego.