Sprawa ze skargi na postanowienie Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] maja 2013 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania postanawia: 1. oddalić wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych 2. ustanowić dla skarżącego radcę prawnego którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych w K.

Uzasadnienie

Skarżący J. M. w sprawie ze skargi na postanowienie Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z [...] maja 2013 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika urzędu.

Przedstawiając swoją sytuację materialną skarżący oświadczył, iż prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną. Ich miesięczny dochód z tytułu pobieranych świadczeń emerytalnych wynosi 2.984,46 zł brutto i stanowi go świadczenie emerytalne skarżącego w wysokości 1.991,46 zł oraz świadczenie emerytalne żony w wysokości 993 zł. Podał, że nie posiada żadnego majątku ruchomego o wartości powyżej 3.000 euro ani nieruchomości. Nadto skarżący podał, że ma 8.. lat i nie jest w stanie samodzielnie prowadzić swojej sprawy. Nie korzysta z pomocy opieki społecznej, za wyjątkiem jednego przypadku, gdy sfinansowano mu remont łazienki.

Postanowieniem z 9 października 2013 r. referendarz sądowy oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Skarżący wniósł sprzeciw od ww. postanowienia, podkreślając, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych, ani ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika.

Dodatkowo na wezwanie sądu, skarżący wyjaśnił, że zamieszkuje w domu, który jest własnością syna. W domu mieszka także syn z żoną i dziećmi, ale w odrębnych pomieszczeniach i nie prowadzi z synem wspólnego gospodarstwa domowego. Miesięczne koszty utrzymania to kwota około 2348 zł i składają się na nią w przybliżeniu: koszty opłacanych rachunków w wysokości 548 zł, koszty leczenia i leków w wysokości 600 zł, koszty wyżywienia w wysokości 1000 zł oraz koszty zaspokajania innych potrzeb życiowych w wysokości 200 zł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r., poz. 270 z p. zm. ) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ( § 2). Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3).

Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej na podstawie art. 246 § 1 w/w ustawy przysługuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym) lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym).

Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest więc formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.

Wskazane we wniosku warunki materialno- bytowe skarżącego przemawiają, w ocenie sądu, za przyznaniem prawa pomocy w zakresie częściowym, gdyż skarżący wykazał, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania siebie i żony. W szczególności należy stwierdzić, że sytuacja skarżącego nie daje możliwości poniesienia przez niego kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika. Miesięczny dochód osiągany przez J. M. i jego żonę wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych i biorąc pod uwagę wiek skarżącego oraz deklarowany stan zdrowia trudno oczekiwać, że będzie on w stanie wygenerować oszczędności potrzebne na ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika. Skarżący nie posiada też nieruchomości, czy przedmiotów wartościowych które mogły stanowić podstawę do zabezpieczenia pożyczki czy kredytu. Jednocześnie sąd stwierdził, że koszty sądowe do jakich uiszczenia skarżący będzie zobowiązany w niniejszej sprawie są na tyle niewysokie (na obecnym etapie wpis od skargi w wysokości 100 zł), że leżą w granicach możliwości finansowych skarżącego.

W związku z tym, na podstawie art. 246 § 1 pkt. 2p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1