Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędziowie : Sędzia WSA Mirosław Bator Sędzia WSA Agnieszka Nawara - Dubiel (spr.) Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2014 r. sprawy ze skargi J. M. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2005 r. w sprawie sygn. akt II SA/Kr 1375/04 przez Radę Miasta Gorlice postanawia: I. skargę odrzucić; II. zwrócić skarżącemu J. M. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
J. M. wniósł skargę na bezczynności Rady Miasta Gorlice i Burmistrza Gorlic, która nie zastosowała się do wyroku Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 grudnia 2005 r. sygn. akt II SA/Kr 1375/04 stwierdzającej nieważność uchwały Rady Miasta Gorlice nr.243/XXIV/2004 z dnia 23 września 2004 odrzucającej zarzuty do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego plan nr 3 i podjęcie przez Burmistrza działań sprzecznych z obowiązkiem wynikającym z wyroku, czym naruszył art. 19 i art.20 ust.2 ustawy o planowaniu przestrzennym.
W uzasadnieniu skargi podniósł, że po wydaniu wyroku przez WSA w Krakowie Rada Miasta Gorlice nie wykonała zaleceń Sądu wskazanych w uzasadnieniu, natomiast dopuszczono się kolejnego bezprawia, ponieważ bez wiedzy skarżącego w sposób arogancki, w dniu 25 maja 2006 podjęto uchwałę, że część jego działek będzie zajęta pod przystanek autobusowy, pomimo, że w odległości 50 m po tej samej stronie jest trwale urządzony przystanek wraz z szeroką zatoką autobusową.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Gorlice wniosła o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie. Podniesiono, iż wydaje się, że skarga J. M. nie czyni zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, ponieważ nie zawiera określenia naruszenia prawa lub interesu prawnego skarżącego, przez co naruszony został przepis art. 57 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Skarżący nie wskazał bowiem co do pkt l i II skargi konkretnego przepisu prawa, który został naruszony. Zdaniem organu, jednocześnie z uzasadnienia skargi nie wynika wprost na czym dokładnie zdaniem skarżącego polega naruszenie prawa lub interesu prawnego w zaskarżonych aktach prawnych, co zdecydowanie utrudnia organowi podjęcie skutecznej obrony przed zarzutami skarżącego. Tym samym skarga powinna zostać odrzucona. Gdyby skarga nie została z jakichkolwiek przyczyn odrzucona, powinna ona być oddalona, ponieważ w ocenie organu nie zasługuje ona na uwzględnienie.
W piśmie procesowym z dnia 23 czerwca 2014 r. Rada Miasta Gorlice rozwinęła argumentację wskazującą na bezzasadność skargi wniesionej w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) stanowi, iż sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie z treścią art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej określanej jako "p.p.s.a." - sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, nie będąc przy tym związanym granicami skargi (art. 134 p.p.s.a.).
Skarżący zarzuca Radzie Miasta Gorlice, że pozostaje w bezczynności po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 grudnia 2005 r. sygn. akt II SA/Kr 1375/04, w którym stwierdzono nieważność uchwały Rady Miasta w Gorlicach z dnia 23 września 2004r., Nr 243/ XXIV/ 2004 w przedmiocie odrzucenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Miasto Gorlice- Plan Nr 3".