Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Niecikowski po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Krakowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 24 maja 2004 r. znak : [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: odrzucić skargę
Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153 poz. 1270 - zwaną dalej p.o.p.s.a.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Skargę na decyzję Kolegium składa organ I instancji, uzasadniając swój interes prawny tym, że decyzja dotyczy bezpośrednio jego interesu z racji przysługującego mu prawa do dysponowania majątkiem gminnym w części przeznaczonym na pomoc społeczną. Stroną postępowania nie może być organ, który z mocy prawa powołany jest do wydawania decyzji administracyjnej w sprawie. Art. 50 p.o.p.s.a (podobnie jak art. 33 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, obowiązującej do dnia 1.01.2004 r.), ukształtował postępowanie przed sądem administracyjnym jako spór dwóch podmiotów: skarżącego oraz organu administracji, którego działanie lub zaniechanie było przyczyną wniesienia skargi. Taka struktura postępowania, określa krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi. Nie może nim być organ administracji wydający w sprawie rozstrzygnięcie. Dotyczy to również organu gminy wykonującego zarówno zadania własne, jak i funkcje zlecone. Dopuszczenie możliwości wniesienia skargi przez organ administracji publicznej, który wydał w sprawie rozstrzygnięcie, nadawałoby temu organowi dwojakie uprawnienia: uprawnienia władcze w zakresie rozstrzygnięcia i uprawnienia strony, która kwestionuje poprzez skargę takie rozstrzygnięcie.
Stroną postępowania jest jedynie ten podmiot, który w danym stosunku administracyjnoprawnym występuje w charakterze administrowanego. Nie ma natomiast podstaw, aby pojęcie strony odnosić do podmiotu, który w tym stosunku występuje w charakterze organu administrującego.
W tym stanie rzeczy skoro skarga nie pochodzi od uprawnionego podmiotu, na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 p.o.p.s.a. należało orzec jak w sentencji.