Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku O.T. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 13 maja 2010 r. Nr: [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za usunięcie drzewa p o s t a n a w i a I) zwolnić skarżącą od kosztów sądowych; II) ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w K.
W skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 13 maja 2010 r. Nr: [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za usunięcie drzewa skarżąca O.T. zawarła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych ze względu na trudną sytuacją materialną i zdrowotną.
Wniosek o przyznanie prawa pomocy nie został złożony w przewidzianej prawem formie, wobec tego, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 27 lipca 2010 roku, skarżącej został przesłany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia i odesłania do tut. sądu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia, pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W zakreślonym terminie skarżąca uzupełniła brak przesyłając wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. Z oświadczenia zawartego we wniosku wynika, iż skarżąca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jej miesięczny dochód wynosi 930 zł i stanowi go renta rodzinna. W skład majątku skarżącej wchodzi udział - we własności nieruchomości położonej w K. przy ul. [...] , w której zamieszkuje. Skarżąca nie dysponuje oszczędnościami, jak również przedmiotami wartościowymi.
Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżąca podniosła, iż liczy 90 lat. Stan jej zdrowia jest bardzo ciężki. Skarżąca cierpi na cukrzycę, ma problemy z krążeniem. Nie ma części stopy, nie porusza się samodzielnie. Od kilku lat nie opuszcza domu. Skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe samodzielnie. W części domu zamieszkuje jej syn z rodziną, który pomaga częściowo w pokryciu kosztów związanych z utrzymaniem domu. Syn skarżącej jest inwalidą I grupy po amputacji obu podudzi, jego żona jest bezrobotna, a na utrzymaniu mają 15-letniego syna. Skarżąca O.T. z uzyskiwanych dochodów przeznacza w miesiącu około 150 zł na leki i średnio 200 zł na media i ogrzewanie (więcej w sezonie zimowym). Nie jest w stanie występować sama w postępowaniu, a nie stać jej na uiszczenie kosztów sądowych i wynagrodzenia pełnomocnika.
Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje:
Instytucja przyznania prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym), lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). W niniejszej sprawie skarżąca domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W ocenie orzekającego skarżąca uwiarygodniła w sposób wystarczający i skuteczny, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Skarżąca, uzyskuje wprawdzie stałe miesięczne dochody z tytułu renty rodzinnej w wysokości 913,35 zł netto, jednakże ze względu na wiek i stan zdrowia znaczną część tych dochodów przeznacza na zakup koniecznych lekarstw i leczenie. Środki finansowe, którymi dysponuje w miesiącu wystarczają zatem jedynie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych i leczenie skarżącej. Skarżąca nie posiada przy tym żadnych oszczędności, ani przedmiotów wartościowych, które mogłyby zostać spieniężone celem pokrycia kosztów sądowych i wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru.
Biorąc powyższe pod uwagę uznano, że w przedmiotowej sprawie zachodzą ustawowe przesłanki do przyznania skarżącej prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości i ustanowienie na jej rzecz adwokata z urzędu.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).