Zażalenie. Sygn. akt II SA/Kr 896/05 P O S T A N O W I E N I E Dnia 20 marca 2009 r. WSA w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym skarg kasacyjnych J.J. na postanowienie WSA w Krakowie , sygn. akt II SA/Kr 896/05
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym zażaleń J.J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 896/05 p o s t a n a w i a odrzucić zażalenia. Sygn. akt II SA/Kr 896/05 P O S T A N O W I E N I E Dnia 20 marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym skarg kasacyjnych J.J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 896/05 p o s t a n a w i a odrzucić skargi kasacyjne.

Uzasadnienie strona 1/4

W dniu [....] kwietnia 2008 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęły osobno zażalenia podpisane przez skarżącego J.J. , a datowane na dzień [....] marca 2007 r. i osobno zażalenia wniesione przez pełnomocnika skarżącego - B.J. , również datowane na ten sam dzień na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 896/05.

Z uwagi na fakt, że w niniejszej sprawie wydanych zostało dziewięć postanowień opatrzonych tą samą sygnaturą akt i datą, WSA w Krakowie pismem z dnia [....] lutego 2009 r. wezwał pełnomocnika skarżącego do usunięcia braków formalnych wniesionych zażaleń z dnia [....] marca 2008 r. (strona błędnie oznaczyła datę przez podanie roku 2007, zamiast 2008) w terminie 7 dni po rygorem odrzucenia zażaleń poprzez sprecyzowanie, na które z postanowień zostały wniesione (k. 323 - 325 akt sądowych).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie w piśmie z dnia [....] 2009 r. pełnomocnik skarżącego oświadczyła, że zażalenia zostały wniesione na odpowiednie postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.

Na wstępie należy zaznaczyć, że orzekający w niniejszej sprawie Sąd przyjął, iż część zażaleń datowanych na dzień [....] marca 2007 r., a podpisanych osobiście przez B.J. zostało wniesionych przez nią nie jako stronę niniejszego postępowania, ale jako działającą w imieniu skarżącego J.J. w charakterze jego pełnomocnika. Sąd uznał więc, że wszystkie zażalenia z daty [....] marca 2007 r. (błąd pisarski w oznaczeniu roku, winno być 2008 r.), a znajdujące się na k. 228, 229, 230 odwrót, 232, 233, 234, 235 zostały wniesione przez skarżącego J.J. - bądź osobiście, bądź też przez pełnomocnika. Ustalenie powyższej okoliczności zdeterminowane zostało treścią postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt II OZ 680/08 (k. 261 akt sądowych), na mocy którego uchylono postanowienie tut. Sądu z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 896/05 w przedmiocie odrzucenia zażalenia B.J. na postanowienie WSA w Krakowie z dnia 24 kwietnia 2007 r. w zakresie odrzucenia zażalenia B.J. na postanowienie WSA w Krakowie z dnia 24 listopada 2006 r. w sprawie ze skargi J.J. na uchwałę Rady Miasta Oświęcim z dnia 25 maja 2005 r., nr XLI/431/05 w przedmiocie protestu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. NSA uznał, że B.J. nie składała skargi, zaś jej udział w sprawie wynika z faktu udzielonego jej przez J.J. pełnomocnictwa, zatem tut. Sąd błędnie określił ją jako stronę niniejszego postępowania, podczas gdy nie działa ona w imieniu własnym, ale skarżącego.

Wprawdzie uchylone przez NSA postanowienie było konsekwencją dwóch postanowień WSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. o odrzuceniu odpowiednio skargi kasacyjnej i zażalenia (k. 99 i 104) podpisanych przez B.J. , która pomimo wezwania nie przedłożyła prawidłowego pełnomocnictwa do reprezentowania J.J. przed sądami administracyjnymi oraz nie wykazała, że spełnia wymogi z art. 35 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a zatem WSA w Krakowie uznał, że obydwa środki zaskarżenia zostały wniesione przez osobę nieuprawnioną, to jednak ocena zawarta w cyt. postanowieniu NSA z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt II OZ 680/08 obliguje Sąd do przyjęcia, iż B.J. działa w niniejszej sprawie w charakterze pełnomocnika skarżącego.

Strona 1/4