sygn. akt II SA/Kr 953/10 Kraków, dnia 28 września 2010 roku POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka- Duda po rozpoznaniu w dniu 28 września 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 24 czerwca 2010 roku, znak [...] w przedmiocie nakazu wykonania prac ziemnych i umocnienia rowu postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte wskutek skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 24 czerwca 2010 roku, znak [...] w przedmiocie nakazu wykonania prac ziemnych i umocnienia rowu. Skarżący domagał się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, podając że jej wykonanie skutkowałoby poniesieniem przez niego znacznych kosztów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - oznaczanej dalej jako p.p.s.a.) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. A. M. w uzasadnieniu skargi nie powołał się na żadną z okoliczności, które zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego. Sąd podziela pogląd, prezentowany w orzecznictwie, iż nie wskazanie jakiejkolwiek okoliczności faktycznej, która uprawdopodobniałaby niebezpieczeństwo poniesienia przez niego znacznej szkody albo powstania trudnych do odwrócenia skutków, uniemożliwia uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu administracyjnego (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2009 roku, sygn. akt II FZ 39/09, Lex nr 489786 i z dnia 25 lipca 2008 roku, sygn. akt II OZ 766/08, Lex nr 493672). Skarżący ograniczył się do stwierdzenia, że wykonanie decyzji wiązałoby się z poniesieniem przez niego znacznych kosztów. Nie sprecyzował jednak, w jaki sposób jej wyegzekwowanie miałoby wyrządzić mu znaczną szkodę. Nie znając stanu majątkowego i sytuacji życiowej skarżącego, nie można przyjąć, aby konieczność wykonania obowiązku, związanego ze znacznymi kosztami, oznaczała jednocześnie poniesienie przez zobowiązanego znacznej szkody. Podobnie wobec braku uprawdopodobnienia nieodwracalności takiej szkody, nie można przyjąć, aby zrealizowana została druga z przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia, za podstawę przyjmując art. 61 § 3 p.p.s.a.