Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. we W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania postanawia: odmówić stronie skarżącej przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 listopada 2008 r.
Wyrokiem z dnia 24 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę A. Sp. z o.o. we W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania. W dniu 2 grudnia 2008 r. pełnomocnik strony skarżącej złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku i jego doręczenie. Jednocześnie wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Podał, że niedotrzymanie terminu wynikało z faktu, że był w tym czasie na urlopie z uwagi na konieczność zaopiekowania się żoną i nowonarodzonym dzieckiem, które urodziło się chore, stąd zajmowanie się nim wymagało istotnego nakładu czasu. Powyższe okoliczności oraz potrzeba opieki nad starszym rocznym dzieckiem sprawiły, że nie miał możliwości utrzymywania stałego kontaktu z kancelarią, a tym samym dotrzymania terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dalej ppsa (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wynika, iż w sprawach, w których skargę oddalono wyrokiem wydanym na rozprawie, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku. Termin do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku w niniejszej sprawie upłynął w dniu 1 grudnia 2008 r. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia został przez pełnomocnika strony z jednodniowym opóźnieniem.
Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna (art. 85 ppsa). Zgodnie z art. 86 § 1 ppsa jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z kolei przepis art. 87 ppsa stanowi, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że dla przywrócenia terminu konieczne jest, aby wskazane wyżej przesłanki zostały spełnione łącznie, w przeciwnym razie wniosek podlega oddaleniu, bądź też, w przypadku wniosku spóźnionego lub z mocy ustawy niedopuszczalnego, odrzuceniu przez Sąd,
Brak winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona (lub jej pełnomocnik) nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Dopuszczenie się przez stronę choćby lekkiego niedbalstwa uzasadnia przyjęcie jej zawinienia w uchybieniu terminu i oddalenie wniosku o przywrócenie terminu. Jeśli strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, przy ocenie możliwości przywrócenia terminu należy uwzględnić wiedzę i konieczność zachowania należytej staranności przez tego pełnomocnika (por. wyrok SN z 21 lutego 2002 r., l PKN 903/00) Pełnomocnik, który zgodził się reprezentować stronę, ma obowiązek działania w imieniu i na rzecz mocodawcy z równą starannością, jak gdyby działał na własną rzecz.