Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. D. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego postanawia - przywrócić termin do wniesienia skargi. A.D.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...], nr [...] o odmowie przyznania J. D. uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w ustawie z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. nr 87, poz. 395 ze zm.). W decyzji tej organ administracji zawarł pouczenie, iż może być ona zaskarżona do właściwego miejscowo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w przypadku jej niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia, zaś skargę należy złożyć w dwóch egzemplarzach za jego pośrednictwem. Decyzję tę doręczono J. D. w dniu 14 lipca 2010r. W tej sytuacji przewidziany w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., termin do wniesienia skargi upływał w dniu 13 sierpnia 2010r. (piątek).
W dniu 19 sierpnia 2010r. J. D. złożył skargę na powyższą decyzję oraz wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu podniósł, iż był chory. Do wniosku załączył zaświadczenie lekarskie z dnia 17 sierpnia 2010r.
W piśmie z dnia 29 września 2010r. skarżący wyjaśnił, że pod koniec lipca 2010r. doznał udaru słonecznego i miał temperaturę 39,5o C. Był u lekarza w swojej miejscowości i otrzymał leki, lecz przez tydzień wysoka temperatura się utrzymywała. W związku z tym bardzo słabo się czuł i pojechał na pogotowie do K. Dopiero po zastosowaniu innych leków nastąpiła poprawa, ale przez trzy tygodnie bardzo słabo się czuł i z tego powodu nie mógł złożyć skargi w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 zd. 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.). Konieczność wykazania okoliczności, które będą uprawdopodobniać brak winy strony w uchybieniu spoczywa zatem na niej samej. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej, jest więc uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie. Kwestię oceny braku winy ustawodawca pozostawił natomiast do uznania sądu.
Zdaniem Sądu, z okoliczności przedstawionych przez skarżącego popartych zaświadczeniem lekarskim z dnia 17 sierpnia 2010r. istotnie wynika, iż nagłe pogorszenie się jego stanu zdrowia związane z doznanym udarem słonecznym, a w szczególności towarzysząca temu wysoka temperatura ciała zważywszy na jego wiek 79 lat (co wynika z akt administracyjnych), istotnie mogło mieć wpływ na wniesienie przez niego skargi po upływie terminu do jej wniesienia i stanowiło przeszkodę, której skarżący nie mógł usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Natomiast związany z tą nagłą chorobą stan zdrowia skarżącego mógł mu wręcz uniemożliwić wyręczenie się inną osobą i złożenie skargi w terminie. Nadto, podnieść należy, iż okoliczności podniesione we wniosku skarżącego odnośnie przyczyny uchybienia terminu do wniesienia skargi są tym bardziej prawdopodobne, iż jest znany sądowi z urzędu fakt, że istotnie w lipcu 2010r., kiedy to skarżący miał doznać udaru słonecznego, temperatury w Polsce były bardzo wysokie.
W ocenie Sądu, skarżący uprawdopodobnił zatem brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi i podjął niezwłocznie po ustaniu przyczyny uchybienia terminu konieczne czynności procesowe związane z wniesieniem skargi oraz wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia w terminie określonym w art. 87 § 1 p.p.s.a.
Z tych też względów, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono, jak wyżej.
A.D.