Sprawa ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązków
Sentencja

Dnia 12 grudnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2013 roku przy udziale --- sprawy ze skargi J. W. i A. W. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązków postanawia: zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne. LS

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia [...] nr [...], znak [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. po rozpatrzeniu zażalenia J. W. oraz A. W., utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w zakresie dotyczącym nałożenia grzywny w celu przymuszenia na A. W. (pkt 1) oraz uchylił zaskarżone postanowienie w zakresie dotyczącym nałożenia grzywny w celu przymuszenia na J. W. i umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie wystawionego w dniu [...] tytułu wykonawczego Nr [...], celem wyegzekwowania postanowień zawartej w dniu 28 kwietnia 2009 r. ugody administracyjnej, zatwierdzonej postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...], nr [...] (pkt 2).

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie WINB przywołał brzmienie art. 29 § 1, art. 15 § 1, art. 122 § 2, art. 121 § 2 i 4, art. 7 § 2 i 3 u.p.e.a., wywodząc, że wierzyciel - Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł., wobec nieskuteczności doręczonego A. W. oraz J. W. w dniu 14 czerwca 2012 r. upomnienia, wszczął postępowanie egzekucyjne wystawiając w dniu [...] tytuł wykonawczy Nr [...] i Nr [...] sporządzony zgodnie z dyspozycją art. 27 u.p.e.a., zaopatrzony w klauzulę o skierowaniu tytułu wykonawczego do egzekucji administracyjnej, którego odpis został doręczony A. W. w dniu 23 sierpnia 2012 r., z kolei J. W. w dniu 24 sierpnia 2012 r.

W ocenie WINB postanowienie organu I instancji zawiera wszystkie elementy określone w art. 122 § 2 u.p.e.a. Środek egzekucyjny w postaci grzywny w celu przymuszenia nie jest karą, lecz formą nacisku mającą na celu skłonienie zobowiązanego poprzez dolegliwość finansową do określonego zachowania się. WINB zauważył, że organ egzekucyjny stosując środek egzekucyjny, jakim jest grzywna w celu przymuszenia, winien ustalić ją w takiej wysokości, która zdyscyplinuje zobowiązanych do wykonania określonego obowiązku niepieniężnego, a więc do zakończenia postępowania egzekucyjnego bez konieczności stosowania kolejnych środków egzekucyjnych. Ustawodawca wprowadził tylko górne granice grzywien w celu przymuszenia, pozostawiając organowi egzekucyjnemu swobodę ustalania ich wysokości w konkretnym przypadku. Nie jest to uznanie dowolne, ponieważ organ ustalając wysokość grzywny w celu przymuszenia nie może przekroczyć granic wyznaczonych przez zasady ogólne postępowania egzekucyjnego w administracji, a w szczególności zasady racjonalnego działania (art. 7 § 2 u.p.e.a.) i zasady niezbędności (art. 7 § 3 u.p.e.a.). Wynika z nich obowiązek organu zastosowania wobec zobowiązanego takiej dolegliwości, która jest niezbędna do realizacji ciążącego nań obowiązku i zaprzestania stosowania tej dolegliwości w momencie, gdy obowiązek ten zostanie spełniony.

W rozpatrywanej sprawie, organ egzekucyjny uznał, iż kwota 9 000,00 złotych winna skutecznie przymusić zobowiązanych do wykonania obowiązków wynikających z zatwierdzonej postanowieniem z dnia [...], nr [...], znak: [...], ugody.

Zatwierdzona ugoda wywiera skutki tożsame z decyzją wydaną w toku postępowania administracyjnego, a więc zastępuje ona to rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie (art. 121 K.p.a.). Wykonanie ugody oznacza zarówno wykonanie dobrowolne, jak i przymusowe na drodze postępowania egzekucyjnego w administracji. A zatem, uchylanie się przez stronę zobowiązaną od wykonania postanowień zatwierdzonej przez organ administracji publicznej ugody, jak również niezrealizowanie wszystkich jej postanowień, może stanowić podstawę do prowadzenia postępowania egzekucyjnego w administracji.

Strona 1/3