Dnia 10 stycznia 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2007 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. W. na uchwałę Rady Gminy w w Wolborzu z dnia 30 czerwca 2006 roku Nr XLII/240/2006 w przedmiocie skargi na działalność Wójta Gminy W. p o s t a n a w i a: -odrzucić skargę.
W dniu 27 października 2006 roku L. W. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na uchwałę Rady Gminy w Wolborzu w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy W.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła o jej odrzucenie względnie o oddalenie, z uwagi na okoliczność, że zaskarżona uchwała podjęta została na podstawie art. 229 pkt 3 Kodeksu Postępowania Administracyjnego. Uchwała podjęta w wyniku skargi na podstawie art. 227 i nast. Kodeksu Postępowania Administracyjnego, zdaniem organu, jest czynnością informującą o sposobie załatwienia sprawy i nie podlega zaskarżaniu do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z unormowaniem art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sady administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej (art. 3 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Skarga do Sądu administracyjnego w postępowaniu dotyczącym petycji, skarg i wniosków nie przysługuje, bowiem w takim postępowaniu nie rozpatruje się konkretnej sprawy administracyjnej i nie dochodzi do wydania decyzji administracyjnej. Pogląd taki znajduje swoje poparcie w orzecznictwie (por. postanowienie NSA z dnia 21 lipca 2001 roku, II SAB 213/00, Lex Nr 54555; postanowienie NSA z dnia 12 kwietnia 2001 roku, I SA 2668/00, Lex Nr 54426; postanowienie NSA z dnia 21 listopada 2000 roku, III SAB 108/99, Lex Nr 48017; postanowienie NSA z dnia 18 lutego 1997 roku, III SAB 1/97, Lex Nr 29038), jak i doktrynie (np. P. Przybysz, Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz, Warszawa 2004; J. Borkowski [w:] B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz). Należy wyjaśnić, iż przedstawione poglądy zawarte w cytowanych orzeczeniach zostały wyrażone pod rządami regulacji obowiązującej do dnia 31 grudnia 2003 roku (obowiązywała wówczas ustawa z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie administracyjnym, Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.), jednakże z uwagi na zbieżne unormowanie art. 3 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zachowały one swoją aktualność również w stanie prawnym obowiązującym w chwili obecnej.
W tym stanie Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.