Dnia 19 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania p o s t a n a w i a : - oddalić wniosek M. M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. K.O.
M. M. w treści skargi zawarła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podnosząc, że organ pomylił się w danych jej dziecka i sprawa przedłużyła się w czasie. W treści skargi strona podniosła zarzuty skierowane przeciwko decyzji organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 86 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu uprawdopodabniając jednocześnie okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 1 i 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności może nastąpić tylko z ważnych powodów, co do których zainteresowany uprawdopodobni, że wystąpiły bez jego winy. Te ważne powody wskazywać powinny na obiektywne, niezależne od strony przyczyny uchybienia terminu. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu i stanowiących ważny powód zalicza się np. przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar. Wnioskodawca powinien uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek, a więc w szczególności brak winy w niedochowaniu terminu (por. postanowienie NSA z dnia 5 lipca 2001 roku, I SA 1735/00, Lex Nr 54157, postanowienie NSA z dnia 15 marca 2001 roku, I SA 2637/00, Lex Nr 54513, postanowienie NSA z dnia 12 grudnia 2000 roku, I SA 743/00, Lex Nr 54515). O braku winy można zatem mówić jedynie, gdy strona uchybiła terminowi na skutek okoliczności od niej niezależnych, którym nie mogła zapobiec mimo dołożenia najwyższej staranności. Staranność strony należy oceniać przy użyciu miernika staranności, jakiej można oczekiwać od przeciętego człowieka należycie dbającego o swoje sprawy. Brak uprawdopodobnienia przez stronę przyczyny uniemożliwiającej dokonanie czynności w terminie powoduje brak podstaw do przywrócenia terminu do dokonania tej czynności (por. postanowienie NSA z dnia 3 marca 2005 roku, II OZ 42/05, nie publ.).
Ustosunkowując się do argumentów wniosku o przywrócenie terminu należy wyjaśnić, że omyłka pisarska zawarta w kwestionowanym rozstrzygnięciu organu nie stanowi o braku winy w uchybieniu terminu. Taka omyłka nie wykluczała możliwości wniesienia skargi do Sądu, a ewentualna nieścisłość mogła stanowić zarzut skargi.
W świetle utrwalonego orzecznictwa przyjmuje się, że zaniedbanie w dokonaniu określonej czynności nie jest zawinione tylko w przypadku choroby, zdarzenia, które wyłączyło umysłową kontrolę danej osoby nad jej sprawami (por np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 września 2007 roku, VIII SA/Wa 408/07, Lex Nr 383769; wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1998 roku, SA/Sz 1435/97, Lex Nr 34150). Strona w treści swojego wniosku nie powołała się na żadną z takich okoliczności.
W przedmiotowej sprawie, w ocenie Sądu, skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. Okoliczności przedstawione przez stronę nie świadczą bowiem o zachowaniu przez nią należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Wnioskodawczyni nie powołała się na fakt, iż w terminie do wniesienia skargi, znajdowała się w wyjątkowej, niezależnej od siebie sytuacji uniemożliwiającej zachowanie terminu do dokonania czynności.
W tej sytuacji, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi na podstawie art. 86 § 1 i art. 87 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.
K.O.