Wniosek w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej odmawiającej przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego
Sentencja

Dnia 25 października 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 25 października 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku C. G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi C. G. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej odmawiającej przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego postanawia: przywrócić skarżącej termin do wniesienia skargi.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 8 września 2010 roku C. G. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] roku w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej odmawiającej przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego i jednocześnie wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia tejże skargi.

W uzasadnieniu wniosku strona podała, iż o uchybieniu terminowi dowiedziała się dopiero z postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 27 sierpnia 2010 roku, doręczonego pełnomocnikowi strony w dniu 1 września 2010 roku. Dalej skarżąca wyjaśniła, iż kwestionowaną decyzję w dniu 27 kwietnia 2010 roku odebrał jej 80-letni mąż, który cierpi na wiele schorzeń, w tym na hipercholesterolemię, która objawia się niepamięcią bieżącą i zapominaniem. Córka skarżącej, na prośbę matki, zredagowała skargę i w dniu 28 maja 2010 roku wysłała listem poleconym. Nadto skarżąca podniosła, że jej córka przyjęła datę 28 maja 2010 roku jako przedostatni dzień przed upływem terminu do wniesienia skargi, ponieważ uzyskała informację od ojca, iż odebrał przesyłkę w dniu 29 kwietnia 2010 roku. Podkreśliła, iż skargę wysłano na adres organu, nie zaś jak ustalił Sąd, bezpośrednio na adres Sądu.

Dodatkowo skarżąca wskazała, iż również ona ma poważne problemy zdrowotne ( w tym między innymi problemy z poruszaniem się, ostre bóle oczu, nowotwór) i z tego powodu zaliczono ją do I grupy inwalidzkiej, zaś z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wynika, że "częściowo naruszona sprawność organizmu skarżącej wymaga pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych".

Konkludując, skarżąca stwierdziła, iż nie można jej przypisać winy w uchybieniu terminowi do wniesienia skargi.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, bowiem - w ocenie organu - strona nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminowi. W przypadku zaś przyjęcia skargi do rozpoznania merytorycznego organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zasadą wyrażoną w art. 86 § 1 i 87 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. jest, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.

Nadto w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być przy tym oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Z brakiem winy mamy, bowiem do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony, która uchybiła terminowi i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu, których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu.

Strona 1/2