Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2012r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. Z. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wykonania urządzeń melioracyjnych postanawia - odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 3 lutego 2012r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę J. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] w przedmiocie wykonania urządzeń melioracyjnych.
W dniu 23 marca 2012r. skarżący złożył wnioski o sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz o przywrócenie terminu do jego złożenia.
We wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku skarżący wyjaśnił, że nie mógł się stawić na w sądzie w dniu 3 lutego 2012r. na rozprawę, gdyż zgodnie z zaleceniem lekarza prowadzącego od 1 stycznia do 23 marca 2012r. miał leżeć w łóżku z uwagi na powikłania związane z urazem kręgosłupa, którego doznał w wypadku. Nie został poinformowany o wydanym wyroku. W ocenie skarżącego uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy, albowiem z uwagi na chorobę nie mógł zapoznać się osobiście z treścią wyroku stawiając się na posiedzeniu sądu.
Do wniosku tego skarżący załączył zaświadczenie lekarskie z dnia 23 marca 2012r. stwierdzające, że w okresie od dnia 2 stycznia do 23 marca 2012r. z uwagi na "masywny zespół bólowo - korzeniowy lędźwiowy prawostronny, obolały ze zblokowanym kręgosłupem, był on osobą praktycznie leżącą i nie był w stanie stawić się na jakiekolwiek wizyty w urzędzie. Jest pod stałą opieką lekarską w trakcie leczenia farmakologicznego i rehabilitacji".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucję przywrócenia terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym normują przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. - Dz.U. z dnia 14 marca 2012r. poz. 270), powoływanej dalej jako p.p.s.a. Stosownie do treści art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2 p.p.s.a.). Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.).
Z treści powołanych przepisów wynika, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym termin do dokonania przez stronę czynności, któremu uchybiła należy przywrócić, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
1. strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu;
2. wniosek ten zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu;
3. jednocześnie strona dokona czynności, dla której określony był termin;
4. we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu;
5. uchybienie terminu powoduje dla strony ujemne skutki procesowe.
W orzecznictwie sądowym i w literaturze nie budzi wątpliwości, że brak winy warunkujący uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu oznacza, że do niedochowania terminu doszło pomimo dołożenia przez stronę szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu jest skutkiem przeszkody, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie NSA z dnia 2 października 2002r., sygn. akt V SA 793/02, M. Praw. 2002, nr 23, s. 1059). Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego zalicza się na przykład: przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar. Przywrócenia uchybionego terminu nie uzasadniają niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, czy też nieznajomość prawa (por. postanowienia NSA z dnia 8 lipca 2008r., sygn. akt. II OZ 712/08 i z dnia 9 czerwca 2011r., sygn. akt I OZ 402/11 - dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem: www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Warunkiem przywrócenia terminu jest zatem uprawdopodobnienie braku winy strony w jego uchybieniu, przy czym pojęcie winy należy rozumieć w sposób obiektywny - jest to dołożenie przez stronę należytej staranności (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2000r., sygn. akt I CKN 1261/99 publ. Biuletyn SN 2000/5/12).