Dnia 23 czerwca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Wolborzu z dnia 30 czerwca 2015 r. nr X/71/2015 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu gminy Wolbórz postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi. a.bł.
W dniu 25 stycznia 2016 r. R. K. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi uchwałę Rady Miejskiej w Wolborzu z dnia 30 czerwca 2015 r. nr X/71/2015 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu gminy Wolbórz. Wraz ze skargą złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi argumentując, że organ w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie poinformował go o terminie złożenia skargi. Uchybienie terminu nastąpiło zatem bez winy skarżącego i nie jest nadmierne, wynosi zaledwie kilka dni.
Na podstawie zarządzenia sędziego sprawozdawcy z dnia 24 maja 2016 r. skarżący został wezwany w trybie art. 49 § 1 i 2 p.p.s.a. do wyjaśnienia, kiedy (w jakim dniu) ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi (kiedy skarżący dowiedział się o możliwości wniesienia skargi) - w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Jednocześnie sąd pouczył skarżącego o treści art. 86 i art. 87 p.p.s.a.
Odpowiadając na powyższe wezwanie skarżący w piśmie z dnia 6 czerwca 2016 r. poinformował, że o terminie do złożenia skargi dowiedział się w dniu 18 stycznia 2016 r. od siostry, która pomaga mu w prowadzeniu tej sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2012 r., poz. 270.) - przywoływanej dalej skrócie jako "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo złożenie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu.
W rozpoznawanej sprawie skarżący niewątpliwie uchybił terminowi do wniesienia skargi. Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia 5 listopada 2015 r., złożonym w siedzibie organu w dniu 9 listopada 2015 r. wezwał Radę Gminy Wolbórz w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do usunięcia naruszenia prawa. Zatem 60-dniowy termin do wniesienia skargi, o którym stanowi art. 53 § 2 p.p.s.a. biegł od dnia 10 listopada 2015 r. do dnia 8 stycznia 2016 r. i został przerwany wobec udzielenia przez Radę Gminy Wolbórz w dniu 2 grudnia 2015 r. odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Powyższe pismo doręczono skarżącemu w dniu 4 grudnia 2015 r., w związku z czym 30-dniowy termin do wniesienia skargi biegł od dnia 5 grudnia 2015 r. do dnia 4 stycznia 2016 r. i upłynął bezskutecznie. Z załączonego do akt sprawy oraz do skargi pisma Rady Gminy z dnia 2 grudnia 2015 r. stanowiącego odpowiedź na wezwanie skarżącego do usunięcia naruszenia prawa wynika, iż faktycznie nie poinformowano skarżącego o terminie do wniesienia skargi. Powyższa okoliczność dowodzi braku winy skarżącego w uchybieniu terminu i z całą pewnością uzasadnia uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wprawdzie jak trafnie stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 9 lutego 2012 r. sygn. akt II OZ 61/12 (Lex nr 1116333) przepis art. 112 k.p.a. nie znajdzie zastosowania w przypadku uchwał organów gminy. Nie oznacza to, że jeżeli organ gminy w związku z wydaną uchwałą w sposób jednoznacznie błędny czy mylący pouczy stronę o sposobie i terminie wniesienia skargi do sądu administracyjnego, strona nie będzie miała możliwości uchylenia się od negatywnych skutków takiego pouczenia, bowiem również w tym przypadku będzie można stwierdzić (niezależnie od regulacji art. 112 k.p.a.), że strona uchybiła terminowi bez swojej winy. Brak pouczenia, pouczenie niepełne, błędne lub niejasne powoduje, że uchybienie terminu do wniesienia skargi jest niezawinione przez stronę i może być podstawą wniosku o przywrócenie terminu. Podobnie w tej kwestii wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 30 maja 2012 r. sygn. akt II OZ 464/12 i z dnia 19 listopada 2013 r. sygn. akt II OZ 1017/13 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w postanowieniu z dnia 9 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 638/14 (dostępne na stronie internetowej pod adresem https://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Bezspornym jest nadto, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony z zachowaniem terminu określonego w art. 87 § 1 p.p.s.a.
Mając powyższe na względzie sąd na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.
a.bł.