Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego
Sentencja

Dnia 16 lutego 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku T. G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi T. G. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego postanawia : przywrócić termin do wniesienia skargi.

Uzasadnienie

W dniu 20 grudnia 2010 roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła skarga T. G. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia z dnia [...], [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej, powyższą decyzję doręczono skarżącemu 21 września 2010 roku.

Razem ze skargą T. G. złożył wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia, podając, że w ostatnich dwóch miesiącach dwukrotnie przebywał w szpitalu, odpowiednio w dniach 16 - 21 września 2010 roku i 13 -19 października 2010 roku. Skarżący ponadto wskazał, że dopiero dwa dni temu poczuł się na tyle dobrze, że mógł nadać skargę, wraz wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia, co uczynił w dniu 15 listopada 2010 roku. Do wniosku zostały załączone karty informacyjne leczenia szpitalnego, z których wynika, że skarżący w dniach 16 - 21 września 2010 roku był hospitalizowany ze względy na półpaśca, zaś w dniach 12 - 19 października 2010 roku przebywał w szpitalu ze względu na kamiczne przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego, kardiomiopatię w stanie niewydolności krążenia. Ponadto w dniach 5 -11 czerwca 2010 roku T. G. był hospitalizowany, bowiem rozpoznano u niego kardiomiopatię w stanie niewydolności serca, po angioplastyce LAD i RCA z implantacją stentów (BMS).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.). Konieczność wykazania okoliczności, które będą uprawdopodobniać brak winy strony w uchybieniu spoczywa zatem na niej samej. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej, jest więc uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie. Kwestię oceny braku winy ustawodawca pozostawił natomiast do uznania sądu.

Zdaniem Sądu, z okoliczności przedstawionych przez skarżącego popartych kartami leczenia szpitalnego istotnie wynika, iż nagłe pogorszenie się jego stanu zdrowia w październiku 2010 roku związane z zapaleniem pęcherzyka żółciowego, w zestawieniu z wieloma schorzeniami skarżącego, tj. niewydolnością serca (z czym związana była u skarżącego implantacja stentów), półpaścem, nadciśnieniem tętniczym czy miażdżycą uogólnioną, zważywszy na jego wiek 80 lat (co wynika z akt administracyjnych), istotnie mogło mieć wpływ na wniesienie przez niego skargi po upływie terminu przewidzianego do jej wniesienia i stanowiło przeszkodę, której skarżący nie mógł usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Natomiast związany z tą nagłą chorobą stan zdrowia skarżącego mógł mu wręcz uniemożliwić wyręczenie się inną osobą i złożenie skargi w terminie.

W ocenie Sądu, skarżący uprawdopodobnił, zatem brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi i podjął niezwłocznie po ustaniu przyczyny uchybienia terminu, jaką był ogólnie zły stan zdrowia skarżącego, a nie hospitalizacja sama w sobie, konieczne czynności procesowe związane z wniesieniem skargi oraz wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia w terminie określonym w art. 87 § 1 p.p.s.a.

Z tych też względów, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono, jak w postanowieniu.

m.o.

Strona 1/1