Dnia 17 czerwca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. T. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi S T. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...], znak [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki tymczasowego obiektu - namiotu postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia. LS
S. T. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w wysokości 50.000 zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki tymczasowego obiektu - namiotu, wnosząc o jego uchylenie i wstrzymanie wykonania z uwagi na to, że zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w postaci rozbiórki obiektu tymczasowego, co do którego przed Wojewodą tyczy się obecnie postępowanie odwoławcze w przedmiocie jego przeniesienia.
W piśmie z dnia 20 maja 2015 r. zatytułowanym "wniosek o przyspieszenie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia" skarżący powtórzył powyższą argumentację i dodał, że uiszczenie tak wysokiej grzywny może narazić go na wyrządzenie znacznej szkody w postaci zagrożenia, a nawet naruszenia jego płynności finansowej i uniemożliwi mu prowadzenie działalności gospodarczej, zaś rzeczony obiekt budowalny wykorzystywany jest właśnie w takim celu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - przywoływanej dalej w tekście jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego. Sąd może jednak na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania tego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Postanowienie Sądu dotyczące wstrzymania wykonania decyzji w razie zmiany okoliczności może być stosownie do treści art. 61 § 4 tej ustawy w każdym czasie zmienione lub uchylone przez sąd rozpoznający sprawę.
Analiza powyższego unormowania prowadzi do wniosku, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego ma charakter wyjątkowy, a jego warunkiem jest uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę istnienia przesłanek wymienionych w cytowanym art. 61.
W orzecznictwie sądów administracyjnych, które zresztą sąd w pełni aprobuje podkreśla się, ostateczne decyzje administracyjne co do zasady podlegają wykonaniu (por. art. 61 § 1 p.p.s.a.). Postępowanie w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, prowadzące do wyjątku od tej zasady, jest inicjowane wnioskiem strony. Z uwagi na powyższe, na wnioskodawcy ciąży obowiązek choćby uprawdopodobnienia, iż jego wniosek zasługuje na uwzględnienie. Aby wniosek mógł być rozpatrzony pozytywnie, strona musi wskazać konkretne zagrożenia płynące z wykonania decyzji. Sąd musi bowiem dysponować wiarygodnie wykazanymi faktami, które pozwolą mu na zastosowanie przedmiotowej instytucji, która - co należy jeszcze raz podkreślić - jest wyjątkiem od zasady wynikającej z art. 61 § 1 p.p.s.a. (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2014 r. sygn. akt II FZ 1504/14 - Lex nr 1538986, z dnia 2 października 2014 r. sygn. akt II OZ 1013/14 - Lex nr 1530779, z dnia 24 czerwca 2008 r. sygn. akt I FSK 983/08 - Lex nr 468877).
W rozpoznawanej sprawie, S. T. domaga się od sądu ochrony tymczasowej podnosząc, że wykonanie zaskarżonego postanowienia wyrządzi mu znaczną szkodę, głównie o charakterze finansowym, ponieważ poważnie zachwieje płynność finansową prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a nawet uniemożliwi mu dalsze prowadzenie tej działalności.
Zdaniem sądu wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania postanowienia zasługuje na uwzględnienie, wobec czego sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a.
LS