Ustanawiając określoną osobę biegłym sądowym bądź odmawiając takiego ustanowienia prezes sądu okręgowego działa w podwójnym charakterze: jako organ administracji sądowej /biegły jest organem pomocniczym wymiaru sprawiedliwości/ i jako organ administracji publicznej uprawniony z mocy przepisów prawa powszechnie obowiązującego do wydawania decyzji administracyjnych w przedmiocie ustanowienia biegłych dla poszczególnych gałęzi nauki, techniki, sztuki, rzemiosła, a także innych umiejętności.
W ocenie Sądu pismo Prezesa Sądu Okręgowego mimo, że nie odpowiada warunkom przewidzianym w art. 107 par. 1 i 3 Kpa, jest decyzją administracyjną, gdyż zostało wydane przez uprawniony organ i rozstrzyga sprawę co do istoty.
Od decyzji tej służy więc skarżącemu odwołanie do organu II instancji tzn. Ministra Sprawiedliwości. Dopiero więc decyzja wydana przez organ II instancji będzie podlegała zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Romualda L. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 31 grudnia 2002 r. (...) w przedmiocie nieprzedłużenia kadencji biegłego sądowego postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 4 lutego 2003 r. Romuald L. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na pismo Prezesa Sądu Okręgowego w Ł. określając je jako decyzję administracyjną. Pismem tym poinformowano, iż w związku z upływającą z dniem 31 grudnia 2002 r. 5-letnią kadencją biegłych sądowych nie przedłużono skarżącemu kadencji biegłego sądowego. Jako uzasadnienie podano fakt wystarczającej liczby biegłych z tego samego zakresu w okręgu Ł. i tym samym możliwość wyboru osób o wyższych kwalifikacjach, które nie występują przed sądem w innym charakterze niż biegłego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Po myśli art. 34 i art. 35 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę można wnieść do Sądu po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Wnosi się ją bezpośrednio do Sądu w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Stosownie do treści przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 czerwca 1987 r. w sprawie biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych /Dz.U. nr 18 poz. 112 ze zm./, biegłych sądowych ustanawia przy sądzie okręgowym prezes tego sądu. Biegłych ustanawia się na okres 5 lat, zaś okres ustanowienia upływa z końcem roku kalendarzowego /par. 1/. Zgodnie z par. 8 ust. 2 pkt 3 Prezes skreśla z listy biegłego z upływem okresu ustanowienia biegłego, chyba że nastąpiło ponowne ustanowienie. Prezes prowadzi listy biegłych sądowych, a ponadto w styczniu każdego roku prezes podaje do wiadomości sądom rejonowym w okręgu sądu okręgowego oraz Ministerstwu Sprawiedliwości listy biegłych sądowych, a także zawiadamia o każdej zmianie tych list. Biegły sądowy jest więc organem pomocniczym wymiaru sprawiedliwości w przypadkach wymagających wiadomości specjalnych.
Podstawową kwestią dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest ustalenie prawnego charakteru odmowy powołania przez Prezesa Sądu Okręgowego w Ł. zainteresowanej osoby biegłym sądowym, a zwłaszcza, czy jest to decyzja administracyjna.
Przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. nr 98 poz. 1070 ze zm./ określają bardzo szeroki i różnorodny zakres kompetencji, zadań, obowiązków i uprawnień prezesa sądu okręgowego. W szczególności prezes tego sądu jest organem sądu, organem administracji sądowej, pracodawcą, organizatorem i administratorem, ma liczne uprawnienia nadzorcze, a nawet procesowe.
Ustanawiając określoną osobę biegłym sądowym bądź odmawiając takiego ustanowienia prezes sądu okręgowego działa w podwójnym charakterze: jako organ administracji sądowej /biegły jest organem pomocniczym wymiaru sprawiedliwości/ i jako organ administracji publicznej uprawniony z mocy przepisów prawa powszechnie obowiązującego do wydawania decyzji administracyjnych w przedmiocie ustanowienia biegłych dla poszczególnych gałęzi nauki, techniki, sztuki, rzemiosła, a także innych umiejętności.
W ocenie Sądu powołane na wstępie pismo Prezesa Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 30 grudnia 2002 r. (...) mimo, że nie odpowiada warunkom przewidzianym w art. 107 par. 1 i 3 Kpa, jest decyzją administracyjną, gdyż zostało wydane przez uprawniony organ i rozstrzyga sprawę co do istoty.
Od decyzji tej służy więc skarżącemu odwołanie do organu II instancji tzn. Ministra Sprawiedliwości. Dopiero więc decyzja wydana przez organ II instancji będzie podlegała zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Z podanych wyżej względów Sąd na podstawie art. 27 ust. 2 w zw. z art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ orzekł o odrzuceniu skargi.