Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego
Sentencja

Dnia 7 kwietnia 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego postanawia: odmówić przywrócenia terminu. j.m.

Uzasadnienie

Skargą z dnia 25 stycznia 2011r. M. S. zaskarżyła do sądu administracyjnego decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego. Do skargi załączone było pismo zaczynające się od słów: "Bardzo proszę Wysoki Sądzie o nieodrzucenie mojej prośby...". Z powyższego pisma wynikało, iż skarga została złożona późno z uwagi na zdrowie skarżącej oraz chorobę jej mamy.

Zaskarżona decyzja została doręczona skarżącej w dniu 31 sierpnia 2010r. Ustawowy termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego upływał zatem 30 września 2010r.

Zarządzeniem sędziego z dnia 14 marca 2011r. skarżąca została wezwana do wyjaśnienia, czy pismo, o którym wyżej mowa, stanowi wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na przedmiotową decyzję.

W odpowiedzi na wezwanie Sądu skarżąca oświadczyła, iż pismo załączone do skargi stanowi wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżąca wyjaśniła, iż powodem niedotrzymania trzydziestodniowego terminu jest jej słaba znajomość przepisów prawa, a także jej choroba oraz opieka nad swoją mamą. Dopiero w dniu 25 stycznia 2011r. dopatrzyła się, że termin do wniesienia skargi został przekroczony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do przepisu art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej P.p.s.a.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Zgodnie zaś z przepisem art. 54 § 1 P.p.s.a. ustawy, skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.

W myśl art. 85 P.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Natomiast art. 86 § 1 P.p.s.a. stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków skargi musi spełniać warunki formalne określone w art. 87 p.p.s.a. Po pierwsze pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). Po drugie w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Wreszcie równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).

W rozpoznawanej sprawie M. S. zdaniem Sądu nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. Przede wszystkim przeszkoda uniemożliwiająca skarżącej zachowanie terminu nie miała charakteru nagłego. Jak wynika z uzasadnienia wniosku o przywrócenie terminu wspomnianą przeszkodą był zły stan zdrowia skarżącej oraz konieczność opieki nad jej matką. Jednakże nie nastąpiła żadna okoliczność, która powodowałaby niespodziewane pogorszenie stanu zdrowia skarżącej o takich rozmiarach, która nie pozwoliłaby na wyręczenie się inną osobą.

Przesłanki przywrócenia terminu do wniesienia skargi do Sądu nie może stanowić także argumentacja skarżącej, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jej winy z uwagi na nieznajomość przepisów prawa. Zaznaczyć należy, że postępowanie przed sądem ma charakter skargowy, tym samym inicjatywa należy do strony wnoszącej skargę ewentualnie do innych uczestników postępowania, jeżeli wynik postępowania dotyczy ich interesów prawnych. Ochrona interesu prawnego wnoszącego skargę, wymaga jego własnej aktywności i zachowania należytej staranności, jeśli nie korzysta z pomocy profesjonalnego pełnomocnika (adwokata albo radcy prawnego). Podkreślić nadto należy, że w zaskarżonej decyzji skarżąca została prawidłowo pouczona o terminie i sposobie wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Natomiast skarżąca sama oświadczyła, iż uchybienia terminu dopatrzyła się dopiero 25 stycznia 2011r.

Skoro skarżąca nie uwiarygodniła stosowną argumentacją faktu, iż przeszkoda uniemożliwiająca dokonanie czynności w terminie była od niej niezależna oraz nie wykazała się należytą starannością, to na podstawie art. 86. § 1 p.p.s.a. zdanie drugie Sąd orzekł, jak w sentencji.

j.m.

Strona 1/1