Zażalenie na postanowienie WSA w Łodzi w sprawie ze skargi na decyzję SKO w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Dnia 26 września 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 26 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia K. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2018 r. sygn. akt II SA/Łd 279/18 w sprawie ze skargi U. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: odrzucić zażalenie K.W. A.B.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2018 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 279/18, utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 18 lipca 2018 r. o umorzeniu postępowania o przyznanie prawa pomocy.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiodła K. W. reprezentowana przez pełnomocnika - adwokata Z. J. - K., wnosząc o całkowite zniesienie dotkniętego wadą nieważności postępowania w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i przyznanie pełnomocnika z urzędu. Zainteresowana ponowiła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Zażalenie K. W. podlega odrzuceniu.

Stosownie do treści art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) - przywoływanej dalej w tekście jako "p.p.s.a.", wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

W rozumieniu art. 260 p.p.s.a. rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy (§ 1). W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (§ 2).

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 17 września 2018 r. sygn. akt I FZ 257/18 (Lex nr 2543660) treść powyższych, znowelizowanych z dniem 15 sierpnia 2015 r., regulacji była wynikiem prac ustawodawcy zmierzających do rozszerzenia uprawnień referendarzy oraz jednoczesnego usprawnienia przebiegu postępowania przez odciążenie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Ustawodawca wzorował się w tym zakresie na treści art. 39823 k.p.c. i doprowadził do powstania specyficznego poziomego mechanizmu zaskarżalności, w zamierzeniu odciążającego NSA od rozpatrywania zażaleń na postanowienia w przedmiocie prawa pomocy. W zamyśle ustawodawcy postanowienie referendarza sądowego wydane w przedmiocie prawa pomocy winno być traktowane jako orzeczenie wydane w pierwszej instancji. Jednocześnie przyjęto, że sprzeciw wniesiony od postanowienia referendarza sądowego jest środkiem odwoławczym. Z kolei, wojewódzki sąd administracyjny, który rozpoznaje sprzeciw z zakresu prawa pomocy działa jako sąd drugiej instancji. Oznacza to, że postanowienie tego sądu o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia referendarza sądowego jest ostateczne i nie przysługuje od niego zażalenie.

W ocenie Sądu zażalenie K. W. na ostateczne postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2018 r. jest niedopuszczalne, co skutkuje koniecznością jego odrzucenia.

Na marginesie powyższych uwag wyjaśnić trzeba, że zgodnie z art. 67 § 5 p.p.s.a. jeżeli ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom. Załączone do akt sprawy pełnomocnictwo i jego zakres, udzielone przez K. W. matce U. W. z: "uprawnieniem do stanowienia o potrzebie dalszych pełnomocnictw oraz też z uprawnieniem obejmującym udzielane substytucyjne adwokata czy radcy prawnego; procesowego pełnomocnictwa adwokatowi Z. - J. J. -K. do zastępowania mnie przed władzami, urzędami, sądami powszechnymi i administracyjnymi RP w zakresie regulacji dotyczących ogółu spraw osobowych, obywatelskich, cywilnych, majątkowych oraz w sprawie skargi kasacyjnej związanej z dochodzeniem uprawnień należnych mojej matce U. W. nade mną w zakresie stałej opieki koniecznej całodobowo, w czym dotychczas mnie reprezentowała wg. Sygn. Akt II SA/Łd 279/18 Sądu Wojewódzkiego", uzasadnia wniosek, że pełnomocnikiem K.W. jest adwokat Z. J. - K., a tym samym doręczenie odpisu zaskarżonego postanowienia bezpośrednio do rąk pełnomocnika jest niewątpliwie poprawne. Zaznaczyć trzeba, że wspomniane pełnomocnictwo nie zostało dotychczas skutecznie wypowiedziane ani zmodyfikowane.

W tej sytuacji, Sąd na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., odrzucił zażalenie.

A.B.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze