Starszy Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale II - Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.H. o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M.H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej w formie specjalnego zasiłku celowego postanawia przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Ł. AG
II SA/Łd 28/15
Uzasadnienie
M.H. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o ustanowienie adwokata, w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej w formie specjalnego zasiłku celowego.
Jak wynika ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, utrzymując się z renty w wysokości 963,38 zł. Strona nie zadeklarowała posiadania żadnego majątku ani oszczędności. Wnioskodawczyni oświadczyła również, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem i radcą prawnym.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 p.p.s.a. uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że wniosek strony skarżącej w zakresie obejmującym żądanie ustanowienia pełnomocnika zasługuje na uwzględnienie. Zważywszy bowiem na przedstawioną sytuację majątkową uprawnione jest przyjęcie, że skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia pełnomocnika z wyboru.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG