Dnia 22 września 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Czesława Nowak - Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 22 września 2009 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku G. O. o wstrzymanie wykonania uchwały Rady Gminy A. z dnia [...]r. Nr [...] w sprawie ze skargi G. O. na uchwałę Rady Gminy A. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia zmiany w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy A. p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.
W dniu 5 maja 2009r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga G. O. na uchwałę Rady Gminy A. z dnia [...]r. w przedmiocie zatwierdzenia zmiany w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy A. Skarżący wskazując na naruszenie szeregu przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz Konstytucji RP wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały i wstrzymanie jej wykonania. Wskazując na zasadność wniosku o wstrzymanie wykonania przedmiotowej uchwały zaznaczył, iż wprowadzone zmiany w studium uwarunkowań usankcjonowały dalszą rozbudowę inwestycji w postaci zakładów mięsnych, w sytuacji gdy w granicach miast oraz w obrębie zwartej zabudowy wsi jest zabroniona budowa zakładów stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego. Skarżący podkreślił, iż wstrzymanie wykonania uchwały uniemożliwi rozbudowę zakładu co pozwoli uniknąć niebezpieczeństwa wywołania nieodwracalnych skutków prawnych i faktycznych, jak chociażby usytuowania obiektu w pobliżu przedszkola, terenów o walorach przyrodniczych oraz przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią przepisu art. 61 §1 i §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, natomiast po przekazaniu sądowi skargi, Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Oznacza to, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu ma charakter wyjątkowy, a jego warunkiem jest uprawdopodobnienie istnienia przesłanek wymienionych w cytowanym przepisie. Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty a zatem sąd nie bada zasadności samej skargi na etapie rozpoznania wniosku.
Istotne jest, iż ustanowiona w analizowanym przepisie instytucja ochrony tymczasowej dotyczy takich aktów, które mają przymiot wykonalności. Wykonanie aktu oznacza spowodowanie w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym, takiego stanu w rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. Przedmiotem wykonania aktu administracyjnego jest każde zachowanie się podmiotu zobowiązanego, polegające na działaniu, zaniechaniu pewnego działania, znoszeniu zachowania innych podmiotów, czy świadczeniu w rozumieniu prawa cywilnego. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania i w związku z tym nie każdy wymaga wykonania (por. T. Woś: Postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2002, s. 155 - 156 czy M. Jaśkowska, M. Masternak, E. Ochendowski: Postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2004, s. 144 - 145, J. Borkowski: Glosa do postanowienia NSA z 16 października 1996r., IV SAB 59/96, OSP 1998, nr 1, poz. 22, s. 48).