Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. B. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 września 2012r. w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. a.bł.
Postanowieniem z dnia 8 listopada 2012r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w sprawie ze skargi J. B., przywrócił termin do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 września 2012r. o odrzuceniu wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi.
Postanowieniem z dnia 5 lutego 2013. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 listopada 2012r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi. Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił stanowiska Sądu pierwszej instancji, iż pełnomocnik skarżących uprawdopodobnił w przekonujący sposób okoliczności wskazujące na brak jego winy w uchybieniu terminu do złożenia zażalenia - tak jak tego wymaga art. 87 § 2 p.p.s.a..
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do przepisów art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) w skrócie p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Jednakże we wniosku takim strona winna uprawdopodobnić, iż uchybienie nastąpiło bez jej winy, dopełnić czynności, której uchybiła oraz wniosek ten złożyć w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia.
W niniejszej sprawie zasadnicze znaczenie ma art. 153 p.p.s.a., zgodnie z którym, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie było przedmiotem zaskarżenia.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2006r., sygn. akt I FSK 506/05 (orzeczenia.nsa.gov.pl), związanie samego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w rozumieniu art. 153 p.p.s.a., oznacza, że nie może on formułować nowych ocen prawnych - sprzecznych z wyrażonym wcześniej poglądem, a zobowiązany jest do podporządkowania się mu w pełnym zakresie oraz konsekwentnego reagowania poprzez treść nowego orzeczenia. Związanie oceną prawną dotyczy sądu w każdym składzie i bez względu na to, w jakim trybie sąd orzeka.
Mając na uwadze powyższe, w ślad za Naczelnym Sądem Administracyjnym, stwierdzić należy, iż "we wniosku o przywrócenie terminu pełnomocnik skarżącego wskazał, że przebywał na zwolnieniu lekarskim "od...do..." i tym samym nie mógł wykonywać swoich obowiązków zawodowych. Powoływanego zwolnienia lekarskiego, stwierdzającego niezdolność pełnomocnika do wykonywania obowiązków zawodowych w terminie otwartym do wniesienia zażalenia pełnomocnik jednak nie przedłożył. Natomiast przedstawione przez pełnomocnika skarżącego zaświadczenie lekarskie wystawione zostało w dniu 11 października 2012 r., a więc po ponad trzech tygodniach od wskazywanego przez niego dnia, w którym miała nastąpić niezdolność do pracy. Zaświadczenie zostało wydane na podstawie wyników badania lekarskiego, nie zaś na podstawie dokumentacji lekarskiej, na którą powołuje się pełnomocnik. Ponadto, z przedstawionego przez pełnomocnika skarżącego zaświadczenia lekarskiego, które zawiera jedynie ogólną informację o niezdolności do "stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie sądu w dniach 17.09-8.10.2012", nie wynika, aby dolegliwości powodujące taką niezdolność były tego rodzaju, że uniemożliwiały dokonanie w terminie czynności procesowej lub przynajmniej posłużenie się w tym celu osobą trzecią. W orzecznictwie sądowym funkcjonuje bowiem pogląd, że nie każda choroba - niezdolność do pracy, powinna być uznana za przyczynę usprawiedliwiającą niedokonanie w terminie czynności procesowej, lecz jedynie taka, która rzeczywiście uniemożliwia dokonanie takiej czynności (por. postanowienia NSA: z dnia 10 kwietnia 2008r., II OZ 310/08, z dnia 29 września 2012r., sygn. akt I OZ 713/12, z dnia 6 maja 2010 r., sygn. akt I OZ 310/10, orzeczenia.nsa.gov.pl)".
Dodatkowo nie sposób pominąć, iż pełnomocnik skarżącego upoważnił aplikanta adwokackiego do zastępowania go w niniejszej sprawie, a jednocześnie nie wykazał, aby osoba ta nie mogła dokonać czynności procesowej polegającej na wniesieniu zażalenia. Brak jest także danych, że stan zdrowia stwierdzony zaświadczeniem lekarskim uniemożliwiał pełnomocnikowi prowadzenie spraw i dokonywanie czynności nie wymagających stawiennictwa w sądzie.
Z tych wszystkich względów, mając na uwadze przepis art. 86, art. 87, art. 153 p.p.s.a., Sąd stwierdził, iż pełnomocnik strony nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu, czemu dał wyraz w sentencji orzeczenia.
a.bł.