Dnia 14 stycznia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A. T. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 sierpnia 2009 roku w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 394/09 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego p o s t a n a w i a : przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z dnia 25 sierpnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego. Wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, w dniu 17 września 2009 roku.
Postanowieniem z dnia 16 października 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę kasacyjną sporządzoną osobiście przez skarżącego, bowiem nie dopełnił on warunku przewidzianego przepisem art. 175 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., statuującego tzw. przymus adwokacko - radcowski przy sporządzaniu skargi kasacyjnej.
Następnie postanowieniem referendarza sądowego z dnia 2 listopada 2009 roku przyznano A. T. prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
Pismem nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 4 grudnia 2009 roku, wyznaczony z urzędu pełnomocnik skarżącego, wniósł skargę kasacyjną od wskazanego na wstępie wyroku Sądu wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż przyczyną uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej była prawna niemożność wniesienia przez skarżącego - korzystającego z prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata - skutecznej skargi kasacyjnej, istniejąca przed upływem terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, z uwagi na ustanowienie adwokata z urzędu dopiero po upływie tegoż terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do przepisu art. 86 § 1 p.p.s.a. - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2 p.p.s.a.).
Zgodnie z przepisem art. 87 § 1 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W tymże piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Wobec powyższego oraz z uwagi na to, że stosownie do treści art. 175 § 1 p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, o ustaniu przyczyny uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, można mówić dopiero w chwili, gdy skarżący miał możliwość udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu z urzędu adwokatowi. Biorąc pod uwagę fakt, że skarżący w dniu 27 listopada 2009 roku, udzielił pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi, należało uznać, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, złożony w dniu 4 grudnia 2009 roku, został złożony z zachowaniem 7 dniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. (vide: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgótka - Medek; Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Zakamycze 2006, s. 208.).
Na marginesie warto zauważyć, że z oświadczenia, pełnomocnika skarżącego, znajdującego się we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wynika, iż pełnomocnictwo udzielone mu przez A. T. wpłynęło do prowadzonej przez niego kancelarii adwokackiej w dniu 27 października 2009 roku. Jednakże, w ocenie Sądu, powyższe oświadczenie stanowi oczywistą omyłkę pisarską, a faktyczną datą otrzymania przez adwokata, delegowanego w przedmiotowej sprawie do zastępstwa z urzędu, był dzień 27 listopada 2009 roku. Za takim wnioskiem przemawia okoliczność przyznania skarżącemu prawa pomocy postanowieniem wydanym w dniu 2 listopada 2009 roku, a także fakt, iż delegacja do zastępstwa z urzędu, udzielona przez Okręgową Radę Adwokacką w Ł. przyznanemu w niniejszej sprawie pełnomocnikowi, datowana jest na dzień 13 listopada 2009 roku, a więc oba te zdarzenia miały miejsce po, omyłkowo wskazanej dacie 27 października 2009 roku.
W ocenie Sądu brak jest również podstaw do przyjęcia, że do uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wspomnianego na wstępie wyroku, doszło z przyczyn leżących po stronie skarżącego, gdyż dochował on należytej staranności w swoim działaniu składając w terminach wnioski bezpośrednio zmierzające do sporządzenia i wniesienia przedmiotowej skargi kasacyjnej.
Z powyższych względów Sąd, na podstawie przepisu art. 86 § 1 p.p.s.a., przywrócił termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
/a.tp.