Dnia 28 czerwca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku H. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. LS
Skargą z dnia 8 kwietnia 2013r. H. K. zaskarżyła do sądu administracyjnego decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie odmowy zasiłku stałego.
Postanowieniem z dnia 10 maja 2013r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił ww. skargę z uwagi na niezachowanie terminu do jej wniesienia. Postanowienie zostało doręczone skarżącej w dniu 22 maja 2013r.
W dniu 18 czerwca 2013r. skarżąca nadała pocztą do sądu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku podniosła, iż termin, o którym mowa przekroczyła tylko o jeden dzień, co spowodowane było złym stanem jej zdrowia. Skarżąca wyjaśniła, iż jest osobą schorowaną o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Cierpi na jaskrę i jest po przebytym wirusowym zapaleniu wątroby. Cierpi również na chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa. W kwietniu 2013r. przeszła silne zapalenie oskrzeli i w związku z tym w czerwcu 2013r. został skierowana do poradni chorób płuc. Skarżąca podniosła również, że z powodu wady wzroku powinna nosić okulary, jednakże z powodu braku środków finansowych nie może ich kupić. W ocenie skarżącej nie zawiniła ona w uchybieniu terminu do wniesienia skargi do sądu.
Ponadto skarżąca dodała, iż zaskarżona decyzja jest dla niej bardzo krzywdząca, gdyż jedynym źródłem mojego utrzymania jest czynsz dzierżawny w wysokości 1.300 zł rocznie, a z gospodarstwa rolnego nie osiąga żadnego dochodu. Aby podlegać ubezpieczeniu musi opłacać składki do KRUS w wysokości 1.500 zł rocznie. Skarżąca wyjaśniła także, iż jest osobą samotną i z uwagi na zły stan zdrowia jest niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. W jej utrzymaniu pomaga jej siostra, od której pożycza pieniądze na żywność. Na niezbędne leki powinna wydawać kwotę 400 zł miesięcznie. Ponadto z uwagi na jej stan majątkowy Wójt G. umorzył jej w całości zaległości podatkowe za 2012r. Te wszystkie argumenty zdaniem skarżącej przemawiają, za uwzględnieniem jej wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm., w skrócie P.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Z kolei w myśl art. 86 § 1 P.p.s.a. stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
W pierwszej kolejności należy jednak zbadać, czy w ogóle zostały spełnione formalne przesłanki do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Zgodnie bowiem z art. 88 P.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi musi zatem spełniać warunki formalne określone w art. 87 P.p.s.a.