Dnia 28 września 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Sieniuć po rozpoznaniu w dniu 28 września 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 sierpnia 2017 roku sygn. akt II SA/Łd 470/17 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczym p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu. A.B.
W dniu 3 sierpnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczym.
W dniu 1 września 2017 roku (data nadania 23 sierpnia 2017 roku) wpłynął do Sądu wniosek M. K. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 sierpnia 2017 roku sygn. akt II SA/Łd 470/17. Wniosek ten skarżący uzasadnił brakiem wiedzy o niedoręczaniu przez sąd sentencji wyroku w przypadku nieobecności na rozprawie oraz brakiem jednoznacznego pouczenia w tym zakresie. Zdaniem skarżącego z pouczenia wynika, że o wyrok z uzasadnieniem należy wnioskować, brak jest natomiast jednoznacznego stwierdzenia, że i o samą sentencję (bez uzasadnienia) również należy wnioskować. Z tego powodu, wobec nieobecności na rozprawie, skarżący oczekiwał przesłania sentencji orzeczenia. Nie mogąc się doczekać przesyłki, w dniu 21 sierpnia 2017 roku zatelefonował do sekretariatu sądu i zapytał o wynik sprawy. Dowiedział się o oddaleniu skargi, w związku z tym postanowił oczekiwać na dostarczenie wyroku, uważając, że termin 7-dniowy wystąpienia o uzasadnienie biegnie od otrzymania pisma z wyrokiem. W dniu 23 sierpnia 2017 roku ponownie zatelefonował do sądu, pytając nie o sam wyrok, lecz o pismo z sentencją wyroku. Dowiedział się, że o samą sentencję również trzeba wystąpić. Takiej informacji zabrakło w pouczeniu. Zdaniem skarżącego skoro stawiennictwo na rozprawie jest nieobowiązkowe, to w razie nieobecności o wyniku sprawy powinien zostać poinformowany pisemnie. Przynajmniej co do sentencji, gdyż z pouczenia wiedział, że o uzasadnienie będzie musiał wystąpić.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2017 roku, poz. 1369) - przywoływanej dalej skrócie jako "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo złożenie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu.