Dnia 10 sierpnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania za nienależnie pobrane świadczenia z funduszu alimentacyjnego i zobowiązania ich do zwrotu postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. AC
M. M. zaskarżyła do sądu decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...], w przedmiocie uznania za nienależnie pobrane świadczenia z funduszu alimentacyjnego i zobowiązania ich do zwrotu. W treści skargi zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z powodu niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r., poz. 1369) - w skrócie: "P.p.s.a." - po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Postanowienie, o którym wyżej mowa sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 P.p.s.a.).
Warunkiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie we wniosku okoliczności wskazanych w art. 61 § 3 P.p.s.a. - wystąpienia niebezpieczeństwa nastąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, które mogą zaistnieć w wyniku wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Sąd podejmuje decyzję o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności na podstawie okoliczności wskazanych przez stronę skarżącą, ale także uwzględnia inne okoliczności, które mają znaczenie dla rozpoznania wniosku. Przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu winny być bowiem oceniane indywidualnie w każdej sprawie.
Podkreślenia wymaga to, że nałożony na stronę obowiązek ma charakter świadczenia pieniężnego i z natury rzeczy skutki wykonania takiego świadczenia są niewątpliwie odwracalne. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany jest pogląd, iż każde rozstrzygnięcie administracyjne zobowiązujące do uiszczenia należności pieniężnych pociąga za sobą dolegliwość rodzącą określony skutek w finansach zobowiązanego. Nie jest to jednak sytuacja, która sama z siebie uzasadnia zastosowanie wyjątkowego rozwiązania prawnego, jakim jest ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym, polegająca na wstrzymaniu wykonania takiego aktu.
Skutków zapłaty należności pieniężnej, które co do zasady są odwracalne, nie można jednak rozpatrywać w oderwaniu od okoliczności konkretnej sprawy, zwłaszcza gdy wysokość należności pieniężnej jest znaczna w stosunku do możliwości finansowych strony zobowiązanej do jej uiszczenia. Wstrzymanie wykonania aktu zobowiązującego do zapłaty określonego świadczenia pieniężnego może być zatem uzasadnione takim uszczupleniem majątku zobowiązanego, które spowoduje zaistnienie niebezpieczeństwa, o którym mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Dlatego sąd winien uwzględnić wszystkie okoliczności, które mają znaczenie dla rozpoznania wniosku.
W uzasadnieniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji M. M. podniosła, że jest osobą samotnie wychowującą dwoje dzieci w wieku szkolnym, pracuje w dyskoncie "B." jako z-ca kierownika i zarabia 2.400 zł "na rękę". Z tego kwota 1.000 zł jest przeznaczona na opłatę wynajmowanego w Częstochowie mieszkania. Skarżąca nie posiada żadnych oszczędności, z których mogłaby pokryć ewentualne zadłużenie z tytułu zwrotu pobranych świadczeń. Jeśli decyzja SKO zostanie przekazana do egzekucji, to będzie zajęte wynagrodzenie skarżącej i wskutek potrąceń z wynagrodzenia, pozostałe środki nie wystarczyłyby na zaspokojenie bieżących potrzeb rodziny skarżącej. Ponadto skarżąca będzie obciążona kosztami egzekucyjnymi.
Informacje podane przez skarżącą skłaniają do przekonania, że w wystarczającym stopniu uprawdopodobniła ona zaistnienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Skarżąca wskazała bowiem, że w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji istnieje potencjalna możliwość spowodowania uszczerbku w majątku skarżącej tego rodzaju, że nie będzie mogła zapewnić utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Należy jednak podkreślić, że celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji albo postanowienia jest ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi w zakresie zapobieżenia znacznej szkodzie lub trudnym do odwrócenia skutkom, a nie ocena legalności zaskarżonego aktu. W związku z tym rozstrzygnięcie w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu nie jest uzależnione od zasadności samej skargi. Rozpoznanie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji abstrahuje od ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy sądowoadministracyjnej. Podejmowane jest bowiem na wstępnym etapie postępowania.
W tej sytuacji Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.
AC