Dnia 14 lutego 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2012 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w części dotyczącej okresu przyznania prawa do zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...], nr [..] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...], nr [...] zmieniającą własną ostateczną decyzję z dnia [...], nr [...] przyznającą prawo do zasiłku pielęgnacyjnego na okres od dnia 1 września 2005 r. do dnia 31 października 2006 r.
Skargę na powyższą decyzję wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi M. K., w której zawarła wniosek o wstrzymanie zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji. Zasadą jest zatem wykonalność decyzji ostatecznej. Sąd jednak może, choć nie musi, stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności. Jak wynika z tego przepisu, przesłanką wstrzymania zaskarżonego aktu jest zajście niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Postanowienie, o którym wyżej mowa, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 p.p.s.a.).
Sąd, aby móc wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego musi w pierwszej kolejności ocenić, czy zaskarżony akt podlega wykonaniu. Nie każdy, bowiem akt administracyjny kwalifikuje się do wykonania i w związku z tym nie każdy wymaga wykonania. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonych aktów administracyjnych dotyczy tych spośród nich, które takiemu wykonaniu podlegają, a zatem korzystają z przymiotu wykonalności. Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony.
Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja zmieniająca decyzję w części dotyczącej okresu przyznania prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. W ocenie Sądu decyzja ta nie posiada przymiotu wykonalności, gdyż nie nakłada na stronę skarżącą żadnych obowiązków. W związku z powyższym nie nadaje się ona do wykonania, ani też nie podlega wykonaniu w postępowaniu egzekucyjnym. Tym samym nie można orzec o wstrzymaniu jej wykonania.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.
n.k.