Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. P. i K. P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi Z. P. i K. P. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia. B.A.
Z. P. i K. P. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej dotyczącej wykonania obowiązku polegającego na doprowadzeniu do stanu poprzedniego budynku mieszkalnego jednorodzinnego, położonego w Ł. przy ul. A [...]. W treści skargi zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, wskazując, że wykonanie nałożonej grzywny może doprowadzić do nieodwracalnych następstw, bowiem bez zaciągania zobowiązań finansowych nie są w stanie uiścić grzywny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Stosownie do przepisu art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Należy podkreślić, iż przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, w rozumieniu wyżej wskazanego art. 61 p.p.s.a., mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Wykonaniu podlegać mogą jedynie akty administracyjne, z którymi wiąże się dla strony obowiązek określonego działania, zaniechania lub nakaz znoszenia zachowania innych podmiotów (por. Z. Kmieciak, glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 1997 roku, sygn. akt SA/Rz 1382/96, opubl. OSP 1998/3/54).
Przekładając powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że postanowienie, którego dotyczy wniosek o wstrzymanie wykonania nie kwalifikuje się do wykonania. Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest bowiem postanowienie w przedmiocie oddalenia zarzutów w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym. Postanowienie to zawiera jedynie negatywną ocenę zarzutów zgłoszonych w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym. W szczególności zaś nie nakłada na zobowiązanych żadnych nowych obowiązków, ani nie zmienia wysokości powstałego wcześniej zobowiązania, a tym samym nie wywołuje żadnych bezpośrednich skutków w sferze praw czy obowiązków materialnoprawnych i prowadzonego postępowania egzekucyjnego. W związku z powyższym skuteczność zaskarżonego postanowienia nie stwarza niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody bądź trudnych do odwrócenia skutków.
W odniesieniu do uzasadnienia wniosku skarżących wskazać należy, że przedmiotem niniejszej skargi i wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie jest postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku, lecz wyłącznie postanowienie o oddaleniu zgłoszonych przez stronę zarzutów co do prowadzonego postępowania egzekucyjnego.
Mając powyższe na względzie, brak było podstaw do uwzględnienia wniosku skarżących. Wobec tego, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
B.A.