Dnia 21 września 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 21 września 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A.P. o uzupełnienie wyroku z 7 września 2018 roku o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania w sprawie ze skargi A. P. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania robót budowlanych w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem przydomowego ganku postanawia: oddalić wniosek. A.B.
Wyrokiem z 7 września 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił skargę A. P. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł., z [...] r., nr [...], w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania robót budowlanych w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem przydomowego ganku i uchylił zaskarżoną decyzję wraz z poprzedzającą ją decyzją organu I instancji.
Pismem z 14 września 2018 r. skarżący wniósł o uzupełnienie ww. wyroku o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) - w skrócie: "p.p.s.a." - strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów sąd może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym (§ 2). Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w formie wyroku, chyba że uzupełnienie dotyczy wyłącznie kosztów (§ 3).
W niniejszej sprawie, wobec uwzględnienia skargi, uzasadnienie wyroku będzie sporządzone z urzędu i doręczone wszystkim stronom postępowania (art. 141 § 1 w zw. z art. 142 § 1 p.p.s.a.). Wobec tego wniosek skarżącego o uzupełnienie wyroku jest przedwczesny, a przy tym niedopuszczalny, bowiem złożono go jeszcze przed doręczeniem skarżącemu odpisu wyroku z uzasadnieniem, w więc termin, o którym mowa w art. 157 § 1 p.p.s.a. nie rozpoczął jeszcze swojego biegu.
Na marginesie wskazać jednak wypada, że zgodnie z art. 200 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Stosownie natomiast do art. 209 p.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204.
Jednakże w myśl art. 210 § 1 p.p.s.a. strona traci uprawnienie do żądania zwrotu kosztów, jeżeli najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie zgłosi wniosku o przyznanie należnych kosztów. Stronę działającą bez adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego sąd powinien pouczyć o skutkach niezgłoszenia wniosku w powyższym terminie.
Jak wynika z akt sprawy skarżący przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie zgłosił wniosku o zasądzenie na jego rzecz od organu administracji zwrotu kosztów postępowania sądowego, pomimo tego, że w zawiadomieniu o rozprawie (doręczonym 25 lipca 2018 r.) skarżący został pouczony o treści art. 210 § 1 p.p.s.a. (pkt 7 pouczenia).
Z tych przyczyn, sąd na podstawie art. 157 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.
A.B.