Dnia 21 czerwca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia : przywrócić termin do wniesienia skargi.
W dniu 14 kwietnia 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a odrzucił skargę M. W. na Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.
Wskazane wyżej postanowienie doręczono stronie skarżącej 26 kwietnia 2011 roku.
W dniu 4 maja 2011 roku (data stempla pocztowego) M. W. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na w/w decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...], podając, że ową decyzję doręczono mu 20 grudnia 2010 roku, zatem termin do wniesienia skargi upływał w dniu 19 stycznia 2011 roku, zaś skarżący wniósł skargę w dniu 20 stycznia, zatem 1 dzień po terminie. Wskazał, że uchybienie terminu spowodowane było jego złym stanem zdrowia, bowiem cierpi na wrastająca w mózg kość czołową, nowotwór prostaty oraz jest leczony psychiatrycznie od 1996 roku. Podniósł, iż nie miał możliwości złożyć skargi w terminie, bowiem w styczniu 2011 roku nasiliły się u niego dolegliwości związane z wyżej wymienionymi schorzeniami.
Przy piśmie z dnia 20 maja 2011 roku skarżący złożył do akt orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, z którego wynikam m.in., że skarżący wymaga stałej długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Nadto dokumentację lekarską potwierdzająca, iż skarżący cierpi na raka prostaty
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 87 § 3 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi winien być złożony za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, jednakże w sytuacji, w której skarga złożona została z uchybieniem terminu, a strona o zaistniałym uchybieniu strona dowiaduje się dopiero na późniejszym etapie postępowania, w momencie otrzymania postanowienia o odrzuceniu skargi, niecelowym byłoby składanie wniosku o przywrócenie terminu za pośrednictwem organu. Wobec tego należy przyjąć, iż w pełni dopuszczalnym jest rozpoznanie przedmiotowego wniosku złożonego bezpośrednio do sądu
Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.). Konieczność wykazania okoliczności, które będą uprawdopodobniać brak winy strony w uchybieniu spoczywa zatem na niej samej. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej jest więc uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie. Kwestię oceny braku winy ustawodawca pozostawił natomiast do uznania sądu.
Zdaniem Sądu, z okoliczności przedstawionych przez skarżącego istotnie wynika, iż pogorszenie się jego stanu zdrowia w styczniu 2011 roku związane chorobą nowowtworową, w zestawieniu z orzeczeniem o znacznym stopniu niepelnosprawności, istotnie mogło mieć wpływ na wniesienie przez niego skargi po upływie terminu przewidzianego do jej wniesienia i stanowiło przeszkodę, której skarżący nie mógł usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Natomiast związany z chorobą stan zdrowia skarżącego mógł mu wręcz uniemożliwić wyręczenie się inną osobą i złożenie skargi w terminie. Wprawdzie dokumentacja medyczna załączona do akt sprawy obejmuje okres po styczniu 2011 roku, jednakże jak z niej wynika skarżący już 20 stycznia 2011 roku miał robione badania PSA. Przyjąć zatem należy, iż dolegliwości, które w efekcie zdiagnozowano, jako nowotwór musiały wystąpić przed 20 stycznia 2011 roku, więc w czasie kiedy termin do wniesienia skargi pozostawał otwarty. Podobnie należy uznać, iż wystawione w dniu 28 marca 2011 roku orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, jest dokumentem potwierdzającym stan zdrowia skarżącego, który już przed tą datą mógł uniemożliwić mu samodzielne wniesienie skargi.
W ocenie Sądu, skarżący uprawdopodobnił, brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi i podjął niezwłocznie, po ustaniu przyczyny uchybienia terminu, jaką był ogólnie zły stan zdrowia skarżącego, konieczne czynności procesowe związane z wniesieniem skargi oraz wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia w terminie określonym w art. 87 § 2 p.p.s.a.
Z tych też względów, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono, jak w postanowieniu.
m.o.