Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2017r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uznania za nienależnie pobrane i zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. A. P.
A. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...]r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji orzekającą o uznaniu za nienależnie pobrane i zwrocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W treści skargi strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji podnosząc, że w przedmiotowej sprawie spełniona została przesłanka przemawiająca za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji w postaci spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i powołała się na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 stycznia 2011r. sygn. akt II FZ 691/10.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016r. poz. 718 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Zgodnie natomiast z art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi może on na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Wyjaśnić należy, że znaczną szkodę należy interpretować jako taką szkodę majątkową lub niemajątkową, która nie będzie mogła być zrekompensowana wskutek zwrotu spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, jak również nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Natomiast trudne do odwrócenia skutki to skutki prawne lub faktyczne, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił (vide postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 18 marca 2011r. w sprawie o sygn. akt II GSK 330/11, z dnia 20 stycznia 2012r. w sprawie o sygn. akt II FZ 819/11, z dnia 19 maja 2011r. w sprawie o sygn. akt I OZ 358/11, z dnia 2 grudnia 2014r. w sprawie o sygn. akt II GZ 796/14, https://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Podkreślić jednocześnie trzeba, że niezbędnym warunkiem wydania przez sąd administracyjny postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających ziszczenie się wyżej wymienionych przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. Na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia istnienia przesłanek wstrzymania w danej sprawie. Wnioskodawca jest zatem zobligowany do rzeczowego uzasadnienia własnego wniosku przez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej. Sąd nie jest bowiem zobowiązany do poszukiwania okoliczności przemawiających za uwzględnieniem wniosku. Powołanie się przez wnioskodawcę na ustawowe przesłanki wstrzymania wykonania aktu lub czynności bez wskazania, na czym one polegają w realiach konkretnej sprawy, jak i ogólnikowe twierdzenia wyrażane przez wnioskodawcę bez wskazania konkretnych dowodów na poparcie swego stanowiska nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia przez sąd o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu.
Oceniając przedmiotowy wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji stwierdzić należy, że skarżąca nie wykazała, iż wykonanie tejże decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wystąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, nie przedstawiła bowiem argumentacji oraz dowodów uprawdopodobniających te okoliczności. Jednocześnie zauważyć trzeba, że prawidłowość decyzji utrzymującej w mocy decyzję orzekającą o uznaniu za nienależnie pobrane i zwrocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego będzie przedmiotem oceny sądu na kolejnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego i aktualnie przedwczesnym byłoby rozstrzyganie w tym zakresie.
Podsumowując stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji nie przesądza o zasadności wniesionej skargi, celem instytucji wstrzymania wykonania aktu lub czynności jest bowiem tymczasowe ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi w zakresie zapobieżenia znacznej szkodzie lub trudnym do odwrócenia skutkom. W niniejszej sprawie należy uznać, że wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła wystąpienia przesłanek niezbędnych do wstrzymania wykonania aktu administracyjnego i z tych względów Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
A. P.