Wniosek w przedmiocie uznania za nienależnie pobrane świadczenia wychowawczego i orzeczenia o jego zwrocie
Sentencja

Dnia 22 września 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska po rozpoznaniu w dniu 22 września 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o wstrzymanie wykonania decyzji Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] roku nr [...] w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie uznania za nienależnie pobrane świadczenia wychowawczego i orzeczenia o jego zwrocie postanawia: wstrzymać wykonanie decyzji Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] roku, nr [...]. A. P.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

J. S. zaskarżyła do sądu administracyjnego decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...]r., nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta Miasta Z. z dnia [...]r., nr [...], w przedmiocie uznania za nienależnie pobrane świadczenia wychowawczego i orzeczenia o jego zwrocie. Do skargi załączono wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji organu I instancji, w której w pkt 2 zażądano zwrotu kwoty 3000 zł, tytułem nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego.

W uzasadnieniu wniosku skarżąca wyjaśniła, że do dnia 22 września 2016r. przebywa na urlopie wychowawczym na jej syna W. S.i jej rodzina jest na wyłącznym utrzymaniu jej męża, który pracuje do 4 maja 2017r. i osiąga z tego tytułu średni miesięczny dochód w wysokości 2400 zł na rękę. Skarżąca podniosła, że pozbawienie ją wypłaty należnego jej świadczenia wychowawczego lub zablokowanie tego zasiłku celem wykonania decyzji organu I instancji spowoduje znaczną utratę środków na utrzymanie jej rodziny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r., poz. 1369) - w skrócie: "P.p.s.a." - po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Postanowienie, o którym wyżej mowa sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 P.p.s.a.).

Warunkiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie we wniosku okoliczności wskazanych w art. 61 § 3 P.p.s.a. - wystąpienia niebezpieczeństwa nastąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, które mogą zaistnieć w wyniku wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Sąd podejmuje decyzję o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności na podstawie okoliczności wskazanych przez stronę skarżącą, ale także uwzględnia inne okoliczności, które mają znaczenie dla rozpoznania wniosku. Przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu winny być bowiem oceniane indywidualnie w każdej sprawie.

Podkreślenia wymaga to, że nałożony na stronę obowiązek ma charakter świadczenia pieniężnego i z natury rzeczy skutki wykonania takiego świadczenia są niewątpliwie odwracalne. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany jest pogląd, iż każde rozstrzygnięcie administracyjne zobowiązujące do uiszczenia należności pieniężnych pociąga za sobą dolegliwość rodzącą określony skutek w finansach zobowiązanego. Nie jest to jednak sytuacja, która sama z siebie uzasadnia zastosowanie wyjątkowego rozwiązania prawnego, jakim jest ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym, polegająca na wstrzymaniu wykonania takiego aktu.

Skutków zapłaty należności pieniężnej, które co do zasady są odwracalne, nie można jednak rozpatrywać w oderwaniu od okoliczności konkretnej sprawy, zwłaszcza gdy wysokość należności pieniężnej jest znaczna w stosunku do możliwości finansowych strony zobowiązanej do jej uiszczenia. Wstrzymanie wykonania aktu zobowiązującego do zapłaty określonego świadczenia pieniężnego może być zatem uzasadnione takim uszczupleniem majątku zobowiązanego, które spowoduje zaistnienie niebezpieczeństwa, o którym mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Dlatego sąd winien uwzględnić wszystkie okoliczności, które mają znaczenie dla rozpoznania wniosku.

Informacje wynikające z akt administracyjnych sprawy, a w szczególności uzasadnienie decyzji Prezydenta Miasta Z. z dnia [...]r., nr [...], skłaniają do przekonania, że skarżąca w wystarczającym stopniu uprawdopodobniła zaistnienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Organ administracji ustalił bowiem, że od dnia 1 października 2016r. dochód na osobę w rodzinie skarżącej wynosi 492,11 zł, co w sposób oczywisty świadczy o tym, że zwrot kwoty 3000 zł, tytułem nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego może spowodować uszczerbek w majątku skarżącej tego rodzaju, że nie będzie ona mogła zapewnić utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Należy jednak podkreślić, że celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji albo postanowienia jest ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi w zakresie zapobieżenia znacznej szkodzie lub trudnym do odwrócenia skutkom, a nie ocena legalności zaskarżonego aktu. W związku z tym rozstrzygnięcie w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu nie jest uzależnione od zasadności samej skargi. Rozpoznanie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji abstrahuje od ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy sądowoadministracyjnej. Podejmowane jest bowiem na wstępnym etapie postępowania.

W tej sytuacji Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.

A. P.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze