Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski po rozpoznaniu w dniu 23 września 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. P. i G.P. o przywrócenie terminu do złożenia skargi w sprawie ze skargi S. P. i G. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości p o s t a n a w i a : odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 10 czerwca 2010r. S. P. i G. P., za pośrednictwem organu, złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...]r. Przedmiotowa skarga wraz z odpowiedzią organu wpłynęły do Sądu w dniu 12 lipca 2010r.
W piśmie z dnia 27 lipca 2010r. skarżący wnieśli o przywrócenie terminu do wniesienia skargi argumentując, iż jednodniowe opóźnienie spowodowane było nieobecnością w miejscu zamieszkania oraz brakiem wiedzy, że do uchybienia terminu doszło. W kolejnym piśmie, będącym odpowiedzią na wezwanie Sądu, skarżący wyjaśnili, iż o uchybieniu terminu do wniesienia skargi dowiedzieli się w dniu 27 lipca 2010r., podczas wizyty w Sądzie celem przejrzenia akt. Uprawdopodabniając brak winy w uchybieniu terminu strona wyjaśniła, iż w czasie otwartym do wniesienia skargi przebywała poza miejscem zamieszkania i upoważniła mamę do wysłania skargi do Sądu. Dodała, że wyraźnie wskazała mamie, iż skarga ma być wysłana do dnia 8 czerwca 2010r., jednakże rodzice, z którymi skarżący mieszkają są już w podeszłym wieku i wysłali skargę dopiero w dniu [...]r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Jednakże we wniosku takim strona winna uprawdopodobnić, iż uchybienie nastąpiło bez jej winy, dopełnić czynności, której uchybiła oraz wniosek ten złożyć w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia.
Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wówczas, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy. Z brakiem winy mamy natomiast do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony, która uchybiła terminowi i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu. Okolicznościami takimi mogą być na przykład nagła choroba lub błędne pouczenie sądu (por. postanowienie NSA z dnia 11 kwietnia 2008r., sygn.akt I OZ 246/08, niepubl., dostępny w Systemie Informacji Prawnej LEX, Lex nr 479292).
Analizując stan sprawy oraz argumentację wniosku o przywrócenie terminu zauważyć należy, iż w postępowaniu administracyjnym skarżący reprezentowani byli przez profesjonalnego pełnomocnika, któremu doręczona została zaskarżona decyzja w dniu [...]r. Doręczenie to było skuteczne, zatem rozpoczął bieg trzydziestodniowy termin do złożenia skargi do sądu. Termin ten upłynął z dniem [...]r., skarga została nadana w dniu [...]r., zatem niewątpliwie 1 dzień po terminie.
Powracając na grunt wniosku skarżących o przywrócenie terminu do złożenia skargi wskazać należy, iż w ocenie Sądu wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Argumentacja strony zmierza do wykazania, iż uchybienie terminu powstało w wyniku błędu matki skarżącej, której strona powierzyła wysłanie skargi, i która owszem uczyniła to jednak po wskazanym przez stronę terminie. Jednakże nie sposób zgodzić się ze skarżącymi, iż w związku z pomyłką matki, skarżący nie ponoszą winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Należy pamiętać, iż to w interesie skarżących pozostawało dopilnowanie zachowania terminu i skoro zdecydowali się na wyręczenie inną osobą, która nie wywiązała się z powierzonych jej zadań, to w konsekwencji to skarżący ponoszą winę w wyborze. Dokonując takiego wyboru to na stronie należycie dbającej o swoje interesy ciąży powinność dokonania wyboru podmiotu, który w równym stopniu co sami skarżący będzie w stanie dopilnować powierzonych jej czynności.
Oceniając brak winy strony w uchybieniu terminu, sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona lub jej pełnomocnik, inna upoważniona osoba nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Istotne jest, iż przerzucenie na osobę trzecią określonej powinności nie powoduje automatycznego przeniesienia na tę osobę odpowiedzialności za wywiązanie lub nie wywiązanie się z powierzonego zadania. Podmiotem odpowiedzialnym pozostaje nadal osoba powierzająca określone zadanie, skutki zaniedbań osoby trzeciej, którą posłużyli się skarżący stanowią zatem ich zaniedbania.
Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 86 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji.
ar